(بارالها! مرا) از آن گروه (قرار ده) كه به روى آوردن به درگاه تو خو گرفتهاند و از سوداى با تو سود سرشارى نصيب خود كردهاند، هم آنان كه در پناه عزت مقيمند و از دولت جود و كرم تو از (گسترهى) فضل گستردهى تو، روزى حلال و فراوانى يافته و در اثر عنايت تو از (حضيض) ذلت و خوارى به (اوج) عزت رسيده، و از ستم (بيدادگران) به پيشگاه عدل تو پناه آوردهاند، و از (آسيب)
بلا به خاطر رحمت (بى منتهاى) تو جان بدر بردهاند، و از (دولت) بى نيازى تو از (محنت) فقر و تنگدستى رهيده و به توانگرى رسيدهاند، و به خاطر تقواى آن از (ورطهى) گناه و لغزش مصون مانده، و در اثر طاعت تو به خير و صواب توفيق يافتهاند، و به قدرت تو در ميانهى آنان و گناهان حجابى حايل آمده، (تا آن جا كه) هر گونه نافرمانى را رها كرده و در جوار رحمت تو جاى گرفتهاند.