فراز 6 از دعای 37 ( پاداش عظیم الهی )

عمل اندكى كه بپذيرى را سپاس گفته، و به اطاعت و فرمانبردارى اندك پاداش مى‌دهى، كه گويا شكر بندگانت كه پاداششان را بر آن لازم گردانيده‌اى، و جزاى ايشان را بزرگ نموده‌اى، كارى است كه بى‌عنايتت بر امتناع و بازايستادن از آن قدرت دارند، پس از اينرو آنها را پاداش داده‌اى، يا سبب آن سپاسگزارى به دست تو نبوده، و از اينرو اينان را جزا داده‌اى.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.