فارسی
فراز 6 از دعای 37 ( پاداش عظیم الهی )
تَشْكُرُ يَسِيرَ مَا شَكَرْتَهُ ، وَ تُثِيبُ عَلَى قَلِيلِ مَا تُطَاعُ فِيهِ حَتَّى كَأَنَّ شُكْرَ عِبَادِكَ الَّذِي أَوْجَبْتَ عَلَيْهِ ثَوَابَهُمْ وَ أَعْظَمْتَ عَنْهُ جَزَاءَهُمْ أَمْرٌ مَلَكُوا اسْتِطَاعَةَ الِامْتِنَاعِ مِنْهُ دُونَكَ فَكَافَيْتَهُمْ ، أَوْ لَمْ يَكُنْ سَبَبُهُ بِيَدِكَ فَجَازَيْتَهُمْ
به شكر و سپاس كم پاداش مى‌دهى، و به طاعت و فرمانبردارى كم ثواب عنايت مى‌كنى، تا آنجا كه گوئى شكرگزارى بندگانت كه ثواب را براى شكرگزارى آنان واجب كرده‌اى و اجرشان را عظيم ساخته‌اى چيزى است كه آنان توان امتناع از اين سپاس را بدون قدرت و توانايى دادن تو در پيشگاهت دارند لذا به آنان پاداش عنايت كرده‌اى، يا گويى كه سبب آن به دست تو نبوده و لذا به آنان مزد عطا كرده‌اى.
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
