فراز 4 از دعای 45 ( خدایی که مجازاتش عدالت است )

احسان و نعمت دادنت بدون مقدمه و آغاز به احسان است (در برابر احسان ديگر نيست) و عفو و آمرزيدنت از روى بزرگوارى است. و مجازات و كيفر نمودنت دادگرى است. و حكم و تقديرت حساب شده و برگزيده است.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.