و با كسى كه تو را نافرمانى كرد با حلم و بردبارى برخورد كردى. و كسى را كه براى خودش قصد ستم كرد مهلت دادى. با مدارا كردن و مهلت دادنت چشمداشتى در توبه و بازگشت آنها دارى. و مجازات نزديك آنها را به اميد توبهى ايشان فرومىگذارى تا شايد هلاك شوندهى آنها بر مخالفت تو هلاك نشود. و شقى و بدبختشان به سبب نعمت دادن تو گرفتار شقاوت نگردد، مگر بعد از عذر بسيار و حجتهاى پى در پى. و اينها همه از روى عفو و آمرزش توست اى بخشندهى بزرگوار. و درآمد و سودى است از مهربانى تو، اى بردبار و حليم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.