فراز 130 از دعای 47 ( پاک‌دامنی و آرامش و سلامت همه جانبه )

و قلب مرا نسبت به آنچه نزد توست مطمئن گردان و عزمم را فقط نسبت به آنچه از آن توست متوجه كن و مرا به كارهائى وادار كن كه خواص را به آنها وادار مى‌كنى و آن هنگام كه عقل از بندگى تو غفلت مى‌كند، قلبم را از يادت پر كن و در من و براى من بى‌نيازى، عفت، آرامش، عافيت، صحت، گشايش، اطمينان و سلامتى را جمع گردان.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.