فراز 68 از دعای 47 ( نافرمانی و مخالفت بندگان )

خدايا من كسى هستم كه فرمانم دادى اما اطاعت نكردم، نهى‌ام نمودى اما اجتناب نكردم، از معصيت خود برحذرم داشتى اما امرت را زير پا گذاشتم و نهى‌ات را مرتكب شدم، اما اين مخالفتها از باب دشمنى با تو و به عنوان گردنكشى در برابر تو نبوده است، بلكه هواى نفس مرا به سوى آنچه تو كنار زده‌اى و نهى فرموده‌اى كشانيد و اين شيطان يعنى دشمن تو و دشمن من بود كه مرا بر مخالفت يارى داد و با آنكه عالم به وعيدهاى تو بودم و اميد به عفو تو داشتم و اطمينان به گذشت تو داشتم بر مخالفت اقدام نمودم با اينكه سزاوارتر از همه‌ى بندگانت من بودم كه با اين همه نعمت و لطف، نافرمانى تو را نكنم.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.