فراز 4 از دعای 53 ( اعتراف به خطاها در درگاه الهی )

خداوندا نگر اين حال زارم ترحم كن مفرمايى تو خوارم ز پا لغزيده‌ام بر خاك ذلت فرو افتاده‌ام اندر مذلت ترحم كن ز جهل من به علمت ز بخشايش گذشتى كن ز حلمت گناهان مرا ناديده انگار ز احسانت بركت در نكوكار منم آن بنده‌ى عاصى تو بنگر ز ناشايست كار من تو بگذر گناهان زين خطايم دارم اقرار دو دستانم كه بد كرد است در كار و پيشانى كه بر آن لكه خورده به درگاه تو با چشمان مرده ز هر چه تو روا دارى برايم مرا از اين اسارت كن رهايم به در آور مرا زين آرزوها و از اميال من بر آن تقاضا شده مويم سفيد و روسياهى جوانيم گذشته در تباهى سرآمد عمر و مرگم روبه‌رويم بر اين موى سفيد و تيره رويم به من كن رحم اى پروردگارم كه موجود ضعيف و خوار زارم كه راه چاره بر من بسته هر سو ز بخشايش به درگاه توام رو و بينى بينوا درماندگيم عطا كن بر سعادت زندگيم‌