جايگاه علم در زندگى انسان

علم ، نور است و روشنايى ، چراغ راه است و مركب تندرو در راه رشد و كمال ، علم ، افتخار انسان و امتياز اوست ، شرف و كرامت آدمى به علم است و دانش . از زمان هاى گذشته مى گفتند : آدم بى سواد كور است و آدم كور راه به جايى نمى برد و بر سر كور هر بلايى مى توان آورد .
عالمان ، گل سرسبد جامعه هستند و دانشمندان ، در جامعه انسانى به منزله روح در جسم اند ، دانش وسيله بينش و بال و پرى قوى براى پرواز انسان در عرصه حيات است . يكى از بزرگ ترين گناهان ـ از ديدگاه عقل و شرع ـ محروم ساختن خويش از علم است . بهترين روش زندگى صرف اكثر اوقات در فراگيرى علم و به كار بستن آن است . غذاى جسم ، مواد مادّى است و غذاى عقل ، علم است ؛ اگر بدن را از غذا منع كنند مى ميرد ، به همين صورت اگر عقل را از علم محروم كنند ، به سقوط و نابودى كشيده مى شود !!
آثار شگفت انگيزى كه در تمام جوانب زندگى مى بينيد ، محصول علم است ، هنرها ، كتاب ها ، كتابخانه ها ، معابد ، مساجد ، راه ها ، تسخير هوا ، خشكى ، دريا همه و همه محصول دانش است .
دانش ، عامل رشد مغز ، صفاى جان ، بيدارى روح و حيات قلب است ، هر دانشى در زندگى مفيد باشد ، طبيعتاً فراگيرى آن واجب است و به كار بستنش واجب تر .
علم و معلّم و متعلّم در هر مكتب و مذهبى احترام دارند و در مكتب اسلام بيش از همه مكاتب براى علم و معلّم و دانش آموز احترام و ارزش مى بينيم . فرصت هايى كه براى انسان هست و مى تواند آن را صرف تحصيل علم كند ، اگر نكند عين خيانت است . علم ، علّت بروز استعدادها و ظهور آثار اعجاب انگيز از وجود انسان است ، جامعه آگاه معمولاً از خطرات بسيارى در امان است و طبيعتاً راه مبارزه با بسيارى از عوامل ضرر به روى او باز است .
علم ، خورشيد زندگى است ، دانش فروغ پربهاى حيات است ، علم شيرين ترين ميوه اى است كه انسان از نخستين روز خلقت تاكنون چشيده است .
گاو و خر از راه نوش فربه مى شوند ، ولى آدمى از راه گوش فربه مى گردد . اگر زندگى را هم چون يك ساختمان فرض كنيم، پايه اساسى و اصولى آن علم است.