بسیاری از حاجت ها ممکن است به مصلحت خود انسان نباشد و روی این جهت برآورده نمی شود
و دعا و نیایش با خدا وسیله معامله و برآمدن حاجات نیست بلکه راه ارتباط و دوستی با خداست و آنگاه که خداوند مصلحت را در برآوردن حاجت مومن ببیند یقینا برآورده خواهد کرد و بقول شاعر :
گر از دوست چشمت به نیکوی اوست تو دربند خویشی نه در بند دوست
خلاف طریقت بود که اولیاء تمنا کنند از خدا جز خدا