بعد در ادامه مى فرمايد:«وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّموَ تُ وَالْأَرْضُ»به جانب بهشتى بشتابيد كه پهناى آن به پهناى همه آسمان ها و زمين است كه تا قيامت نيز اين پهنا را كسى نمى تواند بفهمد چه مقدار است.در آيه قبل فرمود: جهنّم را براى كافرين آماده كردم، طايفه اى از كافرين رباخوران هستند، اين آيه مى فرمايد: اين بهشتى كه به پهناى آسمان و زمين است:«أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ»
براى پرهيزگاران و خود نگهداران است. اين بهشت را آماده كردم تا كسانى كه خود را از هر نوع گناه كه پيش مى آيد- نه اين كه پيش نيايد- نگه مى دارند تا آلوده نشوند، به آنجا بروند. اگر خدا سفره گناه را از عالم جمع كند و همه را بالاجبار در دايره ديندارى بكشاند، تقوا ديگر معنا ندارد.
شخص صدساله كه چشمش نمى بيند، گوشش نمى شنود و آتش شهوتش خاموش است، بگويد: من تقوا پيشه مى كنم، مثلًا به نامحرم نگاه نمى كنم، موسيقى حرام گوش نمى دهم، زنا نمى كنم. آخر چشم ندارى كه نگاه كنى، گوش ندارى كه بشنوى، شهوت ندارى كه زنا كنى، اين كه تقوا نمى شود. تو ابزار رعايت تقوا را ندارى.
جوان بايد بگويد: من تقوا دارم، چون پول و زيبايى دارم كه هر روز مى توانم با ده ها نامحرم رابطه برقرار كنم، اما به نگاه نمى كند، نماز جماعتش را مى خواند، شب ها سرش را پايين مى اندازد و با ادب به خانه و نزد همسرش مى رود، اين شخص باتقوا است و ارزش دارد. بهشت را براى اين اهل تقوا آماده كردم. والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته
منبع : مرکز علمی تحقیقاتی دارالعرفان الشیعی
