در سوره واقعه آمده است:«فَلَوْلَآ إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ* تَرْجِعُونَهَآ إِن كُنتُمْ صدِقِينَ»
اگر راست مى گوييد كه اهل قدرت هستيد، روح اين عزيزى كه تا كنار گلو كشانده ام تا درآورم، به بدن برگردانيد.حكيم نظامى گنجوى، شاعر ايرانى مى فرمايد:
يكى روز من نيز در عهد خويش سخن ياد مى كردم از عهد پيش
غم رفتگان در دلم جاى كرد دو چشم مرا اشك پيماى كرد
شب آمد يكى زان غريقان آب چنين گفت با من به هنگام خواب
غم ما به آن شرط خوردن توان كه باشى تو بيرون از اين كاروان
تا اين طرف نيايى و نبينى، نمى فهمى كه در آن عالم چه خبر است. البته براى عباد صالح خدا هيچ جاى بدى نيست، بلكه براى آنهايى كه زندگى در هم و خلافى داشتند، حرام و حلال، عبادات حضرت حق و خدمت به خلق را رعايت نمى كردند، بد جايگاهى است.
عذاب قرائت قرآن بر قبر گنهكاران
در محلّه ما كسى بود، همه مى گفتند كه او خيلى بد است. بيشترين بدى او براى اين بود كه در زندگى، پول درآوردن و خرج كردن، با فرهنگ شاه هماهنگ بود. آن آن وقت ها هنوز خيلى از خانواده ها از ياد مرگ دور و غافل نبودند، حتى در خانواده هاى بى دين هم اگر كسى مى مرد، ختم، مراسم، منبر و روضه اى برقرار مى كردند. آن زمان پولى به شخص قرآن خوان دادند، گفتند: تو يك ماه، شب هاى جمعه بر سر قبر اين مرده ما قرآن بخوان. اين قرآن خوان كه خوب بود و شغلش اين بود، براى متدين هاى محل ما تعريف كرد: من دو شب جمعه بيشتر نرفتم، بعد رفتم پول آنها را پس دادم؛ چون شب جمعه دوم كه سر قبر او قرآن خواندم و به خانه آمدم، در خواب ديدم كه در بيابانى هستم، تا چشم كار مى كند، آتش دارد به آسمان مى رود. كسى را كه بسته، اسير و زنجير كرده بودند، در ميان اين آتش ها عربده مى كشيد. تا چشمش به من افتاد، گفت: تو هفته قبل پول گرفتى كه بيايى براى من قرآن بخوانى، آن هفته خواندى، عذاب ما بيشتر شد، اين هفته نيز خواندى، عذاب ما را بيشتر كردند، من تقاضا مى كنم، ديگر براى من قرآن نخوان؛ چون تو وقتى آيات قرآن را مى خوانى، به آيه عبادت، مال، حقوق زن و فرزند، حق الناس و طرز درآمد كه مى رسى، چون من برعكس آن آيه عمل كرده ام، با گرز آتشين مرا مى زنند و مى گويند: اين آيات را براى شما فرستاده بوديم، چرا عمل نكرديد؟
منبع : مرکز علمی تحقیقاتی دارالعرفان الشیعی
