در سوره بقره مى فرمايد:
«وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً»
خدا به هر كس حكمت بدهد، كل خير را به او داده است. معلم حكمت و علم
يوسف عليه السلام خدا بود، اما چه شد كه خدا معلم او شد؟ حجاب ها از يوسف عليه السلام كنار رفته بود و او بين خود و پروردگار حجاب و مانعى نداشت، بلكه لحظه به لحظه در حال سلوك، رفتن و حركت به سمت حضرت حق بود.
عنايت ديگرى نيز به او كرد كه بحث كاملى نياز دارد و خيلى عنايت عجيبى است كه آن عنايت حال، شوق و ذوق مى خواهد تا انسان ثقل آن عنايت در عالم معنا را عاشقانه تحمل كند.
منبع : پایگاه عرفان
