نعمات بهشتى نزد اراده مؤمن

پيغمبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مى‏فرمايد: اهل بهشت در بهشت كه نشسته‏اند، كل حركاتِ نعمت‏هاى بهشت وصل به نيت آنها است، نه وصل به بدنشان. هيچ نعمتى در بهشت، به دست آوردنش، وصل به بدن نيست.

ما هوس مى‏كنيم فلان نعمت را، بايد از خانه بيرون بياييم، سوار وسيله نقليه بشويم، برويم، با گردن كج بايد آخر صف بايستيم تا نوبتمان بشود.

پيغمبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مى‏فرمايد: اهل بهشت روى تخت كه نشسته‏اند، به نظرشان يك ميوه عالى بهشتى را مى‏خواهند، فقط نيت مى‏كند كه من اين ميوه را مى‏خواهم، رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مى‏فرمايد: شاخه آن درخت تا نيت مى‏كند، با ميوه نزديك دهانش است، مى‏خورد، شاخه برمى‏گردد.

اين كه بلند شود و راه بيافتد و در اين مغازه و آن فروشگاه و آن ملك بگويد: ما سيب و گلابى مى‏خواهيم، تخت و رخت مى‏خواهيم، اين حرفها نيست.

راه رفتن‏ها را كه بنده من در دنيا رفت، چقدر ديگر بايد راه برود؟ براى نماز، جبهه، مكه، براى زن و بچه، دين، ياد گرفتن حلال و حرام در دنيا دويده است.

يك كسى كه دلش مى‏خواهد حضرت سيدالشهداء عليه‏السلام را ببيند، اصلاً نمى‏خواهد برود، فقط نيت كند، به محض نيت، تختش كنار تخت حضرت سيدالشهداء عليه‏السلام است. هر كسى در حد تقواى خودش بهشت نصيبش مى‏شود.