تبيين معناى - يقظه

 البته خواب حقيقتى است كه سرّ آن از زمان پيدايش انسان تا كنون براى دانشمندان كشف نشده و از مجهولات است . اما اين يقظه اى كه اهل خدا و معرفت مى گويند ، عبارت است از بيدارى باطنى و عقلى كه در مقابل غفلت و بى خبرى است . پس خبردار و آگاه شدن ، اولين منزل است .

 در قرآن مجيد مى فرمايد: آن افرادى كه در غفلت هستند ، از چه چيزى غافل هستند و علت غفلت آنان چيست ؟

 » أُوْلَئِكَ هُمُ الْغَفِلُونَ «

 خدا علت غفلت آنان را تعطيل شدن چشم ، گوش و قلب آنان مى نامد :

 » لَهُمْ قُلُوبٌ لَّايَفْقَهُونَ بِهَا «

 نيروى فهميدن دارند ، ولى با آن كار نمى كنند :

 » وَلَهُمْ ءَاذَانٌ لَّايَسْمَعُونَ بِهَآ «

 نيروى شنيدن دارند ، اما نمى شنوند و يا نمى خواهند بشنوند :

 » وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَّايُبْصِرُونَ بِهَا «

 چشم دارند و مى توانند با آن آثار حضرت حق را در كتاب طبيعت ، كتاب وجود خود و يا قرآن مطالعه كنند ، ولى اهل اين ديدن نيستند .