محك خوردن اعمال در قيامت

 چند نفر از بزرگان آن زمان محضر مبارك آيت الله العظمى بروجردى نشسته بودند ، يكى از آنها به ايشان گفت : در زمان مرجعيت شما ، صداى اسلام و شيعه تا آمريكا و اروپا رفته است . ديگرى گفت : مسجدى را كه در هامبورگ ، كنار درياچه آلستر ساخته ايد ، توفيق خدا به شما بوده است . نفر سوم گفت : كتابهايى كه زمان شما چاپ شد و مسجد اعظم كه به دست شما بنا شده است از كارهاى بزرگ شما است . هر كس به نحوى از ايشان و عمل ايشان تعريف مى كرد . پيرمردى شهرستانى نيز ايشان را نگاه مى كرد .

 آيت الله العظمى بروجردى فرمودند :

  » اخلص العمل فان الناقد بصير «

  عمل خالص براى آنجا فايده دارد ؛ چون كسى كه عمل را مى سنجد ، بسيار دقيق است . مانند طلافروشى كه مى تواند با محكش طلاى سره را از ناسره تشخيص دهد . من حرف ديگرى ندارم .

 ايشان به گريه افتاد و فرمود : اگر من عمرى به خاطر مردم عمل كنم و در قيامت به پروردگار بگويم : پاداش من كجاست ؟ خدا مى گويد : برو از كسانى كه براى آنها كار كرده اى و همگى آنها در محشر هستند ، پاداش خود را بگير .

 خدا در قرآن مى فرمايد : همه ارزش انبيا و ائمه عليهم السلام به اين است كه :

  » إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الُْمخْلَصِينَ «

  آنها خالص شده بودند و از هر شائبه اى پاك ، صاف و بى غلّ و غش بودند .