توبه، افق طلوع آمرزش

 غير از آياتى كه در قرآن مجيد و كتاب‏هاى آسمانى نازل شده است، سخنان مهمى را خداوند به وسيله پيامبران بزرگ خود، به بندگانش ابلاغ كرده است. اين مجموعه سخنان، بسيار مهم، باارزش و پيچيده به رحمت، كرامت و لطف است؛ از جمله، خداوند مى‏فرمايد :

شش برنامه از سوى من براى شما قرار داده شده است و شش برنامه را شما بايد ارائه كنيد تا همزمان با برنامه‏هاى شما، برنامه‏هاى من از افق حيات شما طلوع كند.

اول اين است كه: مغفرتم را براى شما قرار دادم ، اما طلوع اين مغفرت، به زلف توبه شما گره خورده است. اگر توبه از سوى شما تحقق يابد، اين توبه، افق طلوع آمرزش من است. در آيات قرآن و روايات، توضيح داده شده است كه توبه به معناى خروج از گناه و بازگشت به خواسته‏هاى خداوند است. توبه بى‏نماز، برگشت به 
نماز است. توبه دروغ و غيبت و تهمت، ترك اين‏ها است. وقتى اين عمل از بنده صادر شود، به يقين غفران الهى از حضرتش طلوع و ظهور خواهد كرد. به همه گناه‏كاران هم اعلام شده است كه نااميدى از رحمت او كفر است. گناه است كه انسان گمان كند كه با اين گناهان سنگين، خدا او را نمى‏آمرزد. از گناهان كبيره، ربا، قتل نفس، زنا و عاق والدين هستند ، ولى قرآن مى‏فرمايد: همه اين‏ها حل شدنى‏اند و آمرزيده مى‏شوند. آن چه بر آن اصرار شده است، اين است كه گناه‏كار، به گناه برنگردد و آن را تكرار نكند، اين يك حقيقت است:

 طفيل هستى عشق اند آدمى و پرى

 ارادتى بنما تا سعادتى ببرى

كدام درخواست كننده، به من مراجعه كرده است و من او را رد كرده‏ام؟ كدام گناه‏كار توبه كرده است و من او را نيامرزيده‏ام؟