امام زینالعابدین (ع)، اولیای خدا را طلبکار از انسان میداند، چرا که آنان گرامیترین گوهر هستیشان را که عمرشان باشد با تمام مسائلی که درباره عمرشان است اعم از تبلیغ، امر به معروف، نهی از منکر، نالهها، فریادها، شهادتها، زندان رفتنها و تبعید شدنها، به خاطر هدایت مردم به انجام رساندهاند و مردم نسبت به آنها بدهکارند.
ادای دین آنها در این دنیا به این است که به ندای دعوت آنان، پاسخ مثبت داده شود و انسان در مقابل خواسته آنها تکبر نکند. مثلاً وقتی حضرت ابراهیم (ع) از مردم دعوت میکند که به دنبالش حرکت کنند اگر مردم توجه به دعوت او نکنند این هم زشت و گناه است و هم مردم را نسبت به او مدیون میکند. بنابراین اگر بخواهیم مدیون انبیا و اولیا نباشیم باید از آنان پیروی کنیم و این، به معنای پذیرش دعوت آنان و طی کردن صراط مستقیم و مبارزه با شیطان است. مبارزه با شیطان هم مایه چندانی نمیخواهد که کسی بگوید بسیار سخت است و به این بهانه وارد مبارزه نشود. اگر انسان وارد میدان مبارزه شود میبیند که چندان هم سخت نیست.
منبع : پایگاه عرفان