در اينجا لازم است به مسئله رضا از ديدگاه معارف اسلامى اشاره شود تا حقيقت جمله امام صادق عليه السلام درباره فتح قلب روشن گردد .رضا از مقامات عالى سلوك است ؛ يعنى : ماوراى آن مقامى نيست ، بلكه آخرين مرحله ورزش اخلاقى و تهذيب نفس است .سالك همين كه به بركت كشف و شهود از شرك خفى بيرون آمد و به دل و جان موحّد شد و خدا را منبع هر خير و بركت شمرد و نيز معتقد شد كه او قادر و قاهر بر همه اشيا و عالم به حاجت هر موجودى است و از غير او از هيچ چيز نبايد ترسيد و نيز به هيچ چيز ديگر نبايد اميدوار باشد ، به مقام رضا رسيده است .البته مقتضى اين عقيده توكّل و دل بستن به مولا خواهد بود و هرچه در عالم توحيد محكم تر باشد ، توكلّش بيش تر خواهد بود و چون توحيد و توكّل حاصل شود بى ترديد به مقام رضا واصل خواهد شد و ناچار به داده خدا رضا خواهد داد و از جبين گره خواهد گشود و معتقد خواهد شد كه در طريقت هرچه پيش سالك آيد خير اوست .
منبع : بر گرفته از كتاب عرفان اسلامي استاد حسين انصاريان