پس با توجه به آیات فوق، اول باید پاک شد و بعد در پی رحمت بود.
غسل در اشک زدم کاهل طریقت گویند پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک انداز
شست و شویی کن و آنگه به خرابات خرام تا نگردد ز تو این دیر خراب آلوده
آری، بعد از پاک شدن باید در پی یار بود:
ای نسیم سحر آرام گه یار کجاست |
|
منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست |
شب تار است و ره وادی ایمن در پیش |
|
آتش طور کجا، موعد دیدار کجاست |
هر که آمد به جهان نقش خرابی دارد |
|
در خرابات بگویید که هشیار کجاست |
آن کس است اهل بشارت که اشارت دارند |
|
نکتههاست بسی، محرم اسرار کجاست |
هر سر موی مرا با تو هزاران کار است |
|
ما کجاییم و ملامتگر بیکار کجاست |
باز پرسید ز گیسوی شکن در شکنش |
|
کائن دل غمزده سرگشته گرفتار کجاست |
عقل دیوانه شد آن سلسله مشکین کو |
|
دل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاست |
ساقی و مطرب وحی جمله مهیاست ولی |
|
عیش بییار مهیا نشود یار کجاست |
حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج |
|
فکر معقول بفرما گل بیخار کجاست |
منبع : پایگاه عرفان