لزوم اهتمام به معرفت‏ يابى‏

نخست بايد خدا را با اين دعاى جوشن كبير نگاه كرد، دعايى كه مرسوم شده در ماه رمضان مى‌خوانند، اما بهتر اين بود كه به جاى اين كه در سه شب احياء، جوشن كبير بخوانند، عالمى را مى‌آوردند كه يك بندِ ده قسمتى آن را به مردم توضيح مى‌داد كه بفهمند خدا كيست. با اين الفاظ عربى خشك كه نمى‌توان خدا را شناخت.

بايد خدا را كه نازل كننده قرآن است، شناخت. بايد قرآن را كه نازل شده، شناخت؛ اين چيست كه پروردگار عالم آن را از عمق علم خود آشكار كرده است؟
اين واقعاً يك مشت الفاظ عربى است؟ يا علم، حكمت، فلسفه، حقيقت خالص است؟ تكوين، تشريع، دنيا و آخرت است. قرآن را بايد شناخت و ظرف آن- قلب پيامبر صلى الله عليه و آله- را بايد شناخت كه اين قرآن به چه كسى نازل شد و او كيست؟