نام تو بر کتیبه پیکار مانده است ازمهدی تقی نژاد

نام تو بر کتیبه پیکار مانده استدر لابه لای این همه نیزار مانده است اینجا تمام پنجره ها با حضور توفریاد می زنند که سردار مانده است از آن طرف تلاطم یک مشت بوف کوردر ازدحام نکبت و ادبار مانده است اینجا چه حکمتی ست که این مشک تشنه نیزدر انتظار یک لب تب ...

( 10 مهر 1403 ساعت 07:48 صبح )

بر نیزه،سری به نینوا مانده هنوز از محمد پیله‏ور

بر نیزه،سری به نینوا مانده هنوز خورشید فراز نیزه‏ها مانده هنوز در باغ سپیده،بوته بوته گل خون از رونق دشت کربلا مانده ...

( 10 مهر 1403 ساعت 05:36 صبح )

زینب که بود عالم غم را خدای صبر از اسماعیل علیان

زینب که بود عالم غم را خدای صبر در غربت دیار ستم آشنای صبر معنا گرفت ماتم عظمی چو جاگرفت بر شانه‌های زینب کبری همای صبر مجموعه‌ی مصائب دنیا به او رسید ایوب هم نبودچو او مبتلای صبر در کودکی بدید که در کوچه‌های شهر سیلی زدند مادر او را برای ...

( 10 مهر 1403 ساعت 03:30 صبح )

بسوخت آخر جگرم ازحبیب چایچیان

بسوخت آخر جگرم، بگوی با من سخنی دریغ منما پسرم، چرا دلم می‌شکنی؟ جهان همه رفته زهوش، منم سراپا همه گوش مگر از آن لعل خموش، رسد بگوشم سخنی تو صید خونین دهنی، تپیده در خون بدنی تو میوه قلب منی، عقیق سرخ یمنی مخور غم ای لاله عذار، خزان ندارد به تو کار ...

( 10 مهر 1403 ساعت 02:27 صبح )

هم «حیّ علی الفّلاح » او خونین بود از علیرضا دهقانیان

هم «حیّ علی الفّلاح » او خونین بود هم سجده بی سلاح او خونین بود افسوس که چند ساعتی بعد نماز پیشانی ذوالجناح او خونین ...

( 10 مهر 1403 ساعت 01:25 صبح )

چشم را فرمود از صابر همدانی

چشم را فرمود: دارم از تو چشم‏ تا ز پیکان عدو نائی به چشم‏ گر چه بندد تیر راه دیدنت حق چنین خواهد به خون غلطیدنت‏ چشم زخم عاشقان در راه عشق نیست جز دلخواه شاهنشاه عشق‏ گر نهد تیر حوادث پا به چشم دردمندان میدهندش جا به چشم‏ تا ...

( 10 مهر 1403 ساعت 01:25 صبح )

خورشيد در گودال! از سودابه مهيجى

آن‏گاه از قوم شقاوت آبرو رفتخونِ خدا با نيزه‏هاىِ در گلو، رفتوقتى كه دريا در پى نهرى جفاكارخونين جگر، بى‏قطرهْ آبى در سبو رفت وقتى در آن آشوب، كفرِ تيغ بر كف سر وقت قرآن با دو دست بى‏وضو رفتغارتگر خون‏خوار ماند و آه تاريخ دودى شد و در چشم‏هاى تنگ ...

( 10 مهر 1403 ساعت 00:20 صبح )

تـا خجالت بکشد، سرخ شود چهره آب ازسید حمید رضا برقعی

مـشک بـرداشت که سیـراب کـند دریـا را رفـت تـا تـشنـگی‌اش آب کـند دریـا را آب روشن شد و عکـس قـمر افتاد در آب مـاه می‌خواست که مهتاب کند دریا را تـشنه می‌خواست ببیند لـب او را دریا پس ننوشید که سیراب کند دریا را کوفه شد علقمه، شق القمری دیگر دید ماه ...

( 9 مهر 1403 ساعت 08:05 صبح )

انگار که شهر شام دعوا شده بود از محمد چراغ چشم

انگار که شهر شام دعوا شده بود یا بازی بین سنگ و سرها شده بود از تک تک کوچه هایشان سیلی خورد طفلی که سه ساله بود و زهرا شده ...

( 9 مهر 1403 ساعت 03:42 صبح )

حسینِ آب، حسینِ عطش از ضیا الدین خالقی

حسینِ آب، حسینِ عطش، حسینِ حُر، حسینِ حبیب ابنِ مظاهر، حسینِ باطن، حسینِ ظاهر، حسینِ این گُنبدِ طلا، حسینِ زیارتِ عاشورا، حسینِ من و تو و ما و شما، و حسینِ هر‌چه در این دنیا، و حسینِ هر مکان کربلا، و حسینِ هر زمان عاشورا. از غذایِ نذریِ این خانه، تا ...

( 9 مهر 1403 ساعت 02:42 صبح )

در مورد امام حسین(ع)

زان یار دلنوازم شکریست با شکایت گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کان ...

( 9 مهر 1403 ساعت 02:42 صبح )

اربعین ازعلی شجاعی

صدا در سینه ها ساکت که اینک یار مى اید ز راه شام و کوفه عابد بیمار مى آید غبار راه بس بنشسته بر رخسار چون ماهش به چشم آیینه ایزدنمایى تار مى آید الا اى دردمندان مدینه با دو صد حسرت طبیب دردمندان با دل تبدار مى آید الا اى بانوان اهل یثرب ...

( 9 مهر 1403 ساعت 01:39 صبح )

مرگ برادر از جودی‏

راست در عرصه‏ی ایجاد لوای غم شد که حسین را کمر از مرگ برادر خم شد تیر کین جای چو بر دیده‏ی حق بینش کرد چشمه‏ی چشم غزالان حرم چون یم شد نوک پیکان چو به مشک آمد و شد مشک تهی گفت با خویش که این زخم تو بی‏مرهم شد تا درافتاد ز پا گفت قضا ...

( 9 مهر 1403 ساعت 01:39 صبح )

اگر که باد مخالف کمی امان بدهد از مهدی رحیمی (زمستان)

اگر که باد مخالف کمی امان بدهد به نیزه دار بگویم سری تکان بدهد به نیزه دار بگویم که با تکانی نرم به ابرهای سر زلف تو دهان بدهد وَماه آمده تا با هلال انگشتش نشانه های سرت را به این و آن بدهد نشانه های سری که اگر نگاهش را به قدر یک سر سوزن به ...

( 8 مهر 1403 ساعت 09:22 صبح )

محمد حسین جلیلی کرمانشاهی «بیدار» اکبر و عباس

تا ساز دل به شور حسینی ترانه گوست جان جهان به نغمه او گرم های و هوست‏ بگذر به کربلا که پس از قرن‏ها هنوز از بوی و موی اکبر و عباس مشکبوست‏ داس خزان به باغ محمد گلی نهشت آری فلک به آل نبی سخت کینه‏جوست‏ طی کرد شاه دین ره اخلاص را به ...

( 8 مهر 1403 ساعت 08:16 صبح )

صحیفة محرم ازنصراله مردانی

ای ناب‌ترین قصیدة غمسجّاد صحیفة محرمتو کوکب چارمین خاکییا سیّد عابدین عالمای نای تو نینوای فریادجان سوخت به بانگ نایت از غمگل روضة سرخ کربلایتاز خون شهید عشق خرّمنام تو به سجدگاه تاریخروشن ز فروغ اسم اعظمدر باغ بهشتی دعایتگل کرده زبور جان آدمبا ...

( 8 مهر 1403 ساعت 06:10 صبح )

برخیز قدم زنیم تا کوی بلا از امیر عاملی

برخیز قدم زنیم تا کوی بلا یا شانه کنیم زلف و گیسوی بلا این دشت به خون نشسته آرام مبین هشدار اگر می‌شنوی بوی ...

( 8 مهر 1403 ساعت 05:10 صبح )

غديرتا کربلا ازمحمد حسين بهجتي (شفق)

چشم تاريخ مانده است به راهمي کند روزگار خيره نگاهدل ايام مي تپد از شوقمي کشد زانتظار گردون، آهسوخته ز آرزو، دل خورشيددرهوس باز مانده ديده ماهفجر بيدار مانده شب، همه شبسرکشيده زشوق صبح پگاهتا مگر فصل عيش وناز آيدروز عيد غدير باز آيدبذر حق درغدير ...

( 8 مهر 1403 ساعت 03:09 صبح )

در آغوش میدانبرای «نضر بن ابی نیزر» از جواد محمدزمانی

خرماپزانِ دردهای فراهم آمده‏بود و نخل‏ها به مهربانی، بر سر عابران سایه می‏افکندند. خورشید، تازیانه‏ی شعله‏های خود را بر زمین می‏نواخت و عطش از لبانِ انتظار لبریز می‏شد. صدای مردی از تبار آسمان، حجم زمین را در آغوش کشیده‏بود. صدایش باران بود و ...

( 7 مهر 1403 ساعت 07:14 صبح )

آينه داران پيام عاشورا (2)

علاوه بر موارد ياد شده در قسمت قبل مقاله ، شاعران مکتب عاشورا در مهجوريت ديگر مضامين و مفاهيم نشأت گرفته از همين مکتب والاي شهادت، داد سخن داده اند؛ از جمله اين مفاهيم مي توان به مهجوريت و غربت کلام الله در بين امت اسلامي اشاره کرد. شاعر انقلاب از ...

( 7 مهر 1403 ساعت 06:12 صبح )