دستی چو اباالفضل‏ ازمحمد رضا محمدی نیکو

ای که پیچید شبی در دل این کوچه صدایت یک جهان پنجره بیدار شد از بانگ رسایت‏ تا قیامت همه جا محشر کبرای تو برپاست ای شب تار عدم شام غریبان عزایت‏ عطش و آتش و تنهای و شمشیر و شهادت خبری مختصر از حادثه‏ی کرب و بلایت‏ یاورانت صفی از آینه ...

( 4 بهمن 1402 ساعت 11:49 صبح )

غمناله واشک وآستینی که گذشت ازمریم حقیقت

غمناله واشک وآستینی که گذشت
اهل حرم وشب غمینی که گذشت
گیسوی سه ساله..،دامنی سوخته و...
چه تلخ گذشت اربعینی که گذشت

( 4 بهمن 1402 ساعت 00:56 صبح )

خورشید که در میان خون، پرپر زد از حمیدرضا شکارسری

خورشید که در میان خون، پرپر زد آن ماه، کنار خیمه‌ها، بر سر زد فرمود که مرگ سرخ از ذلت به آن حنجره‌ای که بوسه بر خنجر ...

( 3 بهمن 1402 ساعت 10:40 بعد از ظهر )

سرخ‌ترین ستاره

ای تشنه ‏لبی که آب شرمنده توست هر قطره زهر سحاب شرمنده توست‏ با سوز عطش گذشتی از آب فرات والله که انتخاب شرمنده‌‏ی توست‏ آب آینه‌‏دار جود دستان تو بود مجنون به وفا ز زیردستان تو بود ز آندم که بدست خصم دست تو فتاد صد همچو «عطا» ...

( 3 بهمن 1402 ساعت 9:37 بعد از ظهر )

ای قلم از غربت زینب بگو از امیر عاملی

ای قلم از غربت زینب بگو از غم سجاد غرق تب بگو کربلا را ای قلم تصویر کن یادی از مولاحسین، آن پیر کن نکته ای از حال و روز یاس گو ای قلم از حضرت عباس گو از بلاجویان دشت کربلا از شهیدان بلا در نینوا از کسانی که ولی را یاورند عاشقانی که زجنس باورند کارعشق از ...

( 3 بهمن 1402 ساعت 8:37 بعد از ظهر )

تو احساس مرا دریاب ای رود از سید حبیب نظاری

تو احساس مرا دریاب ای رود لبم را تر نکن از آب ای رود تو که دستی نداری تا بیفتد به سوی خیمه‌ها بشتاب ای ...

( 3 بهمن 1402 ساعت 8:37 بعد از ظهر )

میان این همه گل جای ارغوان خالی ست از هرمز فرهادی بابادی

میان این همه گل جای ارغوان خالی ست بدون ماه بنی هاشم آسمان خالی ست من ازنگاه پرشرم آب می خوانم که دست حضرت عباس همچنان خالی ستچگونه رد دلم را زسینه می گیری ؟که بعد عشق ، حضورش دراین میان خالی ست به جرم آن که شقایق به ظهر بر نی شدبرای تا به ابد مغز ...

( 3 بهمن 1402 ساعت 7:35 بعد از ظهر )

اربعین ازعبدالرحیم سعیدی راد

شبی‌ که‌ نام‌ تو در باور زمین‌ گل‌ کردکسی‌ نگفت‌ «چرا زخم‌ ما چنین‌ گل‌ کرد »دوباره‌ مزرعه‌ کربلا شکوفا شددوباره‌ پینة‌ دستان‌ خوشه‌چین‌ گل‌ کردببین‌ چگونه‌ زنی‌ شیون‌ از دلش‌ جوشید !ببین‌ چگونه‌ ترکهای‌ زخم‌ دین‌ گل‌ کرد !دوباره‌ ...

( 2 بهمن 1402 ساعت 10:44 بعد از ظهر )

نفس نیزه و شمشیر و سپر بند آمد ازسید حمید رضا برقعی

...ناگهان قلب حرم وا شد و یک مرد جوان مثل تیری که رها می شود از دست کمان خسته از ماندن و آماده رفتن شده بود بعد یک عمر رها از قفس تن شده بود مست از کام پدر بود و لبش سوخته بود مست می آمد و رخساره برافروخته بود روح او از همه دل کنده ، به او دل بسته بر ...

( 2 بهمن 1402 ساعت 9:39 بعد از ظهر )

يا مهدي ادركني

سر راه تو نشستم به تمناي نگاهي چه شود عاقبتم را ز خدا خير بخواهي سالِفِ برِّکَ بي خوانده‌ام و درس گرفتم که مرا داده‌اي از روز ازل فيض پناهي با لباسي که براي غم جد تو بپوشم با همين رنگ سياهش ز دلم رفته سياهي آمدم تا که بگويم سر يارم به سلامت ...

( 2 بهمن 1402 ساعت 5:52 بعد از ظهر )

خورشید کرده ره گم در کوچه های کوفه از غلامرضا سازگار

خورشید کرده ره گم در کوچه های کوفهپا جای پای ماه است در جای جای کوفه از بس به نای مسلم آوای واحسیناستبوی حسین آمد از کربلای کوفه اشک یتیم ریزد آه غریب خیزد بر هر دو این دل شب گرید فضای کوفه ای در کنار کعبه گردیده کربلایی مسلم دهد سلامت از نینوای کوفه ...

( 2 بهمن 1402 ساعت 5:52 بعد از ظهر )

پشت حصار حرم از مجتبی طهمورثی

دل، پشتِ حصار حَرَمت خسته‏ترین است در سایه دیوار تو بنشسته‏ترین است بگشا گِره از بال فرو بسته پرواز کاین خیل کبوتر به تو دل‏بسته‏ترین است سازی است شکسته، دلِ آیینه تباران بنواخته‏ای آنچه که بشکسته‏ترین است زنجیر غلامان تو تا نوحه‏گری ...

( 2 بهمن 1402 ساعت 07:11 صبح )

بی قرار روی بابایم عمو از سید حبیب حبیب پور

بی قرار روی بابایم عمو ------------ بهر جانبازی مهیّایم عمو------------ سیزده ساله منم در کربلانوجوان و یادگار مجتبیای عمو اذن شهادت ده مراعاشق آن یار یکتایم عمو ------------ ای عزیز جان خیرُالمرسلینسر به زیر افکنده ای ای ماه دینبا دل افسرده اشکم را ببینعشق می ...

( 2 بهمن 1402 ساعت 02:25 صبح )

غروب سرخ کبوتر از مژگان دستوری

شب بود و درد بود و پریشانی، شب بود و اسب‌های رها در بادگویی زمین تبلور ماتم بود، گویا زمان گواهی بد می‌دادمحزون و دل‌شکسته و ناآرام، در لحظه‌های ناخوش و نافرجامحالت چگونه بود زمانی که، خورشید هم به روی زمین افتادچشمان سوگوار شما می‌دید مرگ ...

( 1 بهمن 1402 ساعت 11:17 بعد از ظهر )

ماه بنی هاشم از محسن نیکنام

-ماه بنی هاشم است این- نقال دم می زد از اودرپرده می گفت نقال؛ خورشید برآمد از اوهرجا اباالفضل عشق است، عشق است هرجا ابوالفضلاو آبرو دارد از عشق، عشق آبرو دارد از اوافتاد مهتاب و برخاست، دامن نیالوده درآبلب تشنه ماهی که دریا؛ خورده ست دست رد از اوتا ...

( 1 بهمن 1402 ساعت 10:14 بعد از ظهر )

فرصت نکرده‌ای که تنت را بیاوری از احمد رضا قدیریان

فرصت نکرده‌ای که تنت را بیاوری یا تکه‌هایی از بدنت را بیاوری بی‌تن رسیده‌ای که برای دلم خبر از تلخی نیامدنت را بیاوری سر می‌نهم به نیت دامان تو بر آن گر پاره‌ای ز پیرهنت را بیاوری دردانه تو هستم و بوسم نمی‌کنی؟ یا رفته‌ای لب و دهنت را ...

( 1 بهمن 1402 ساعت 9:14 بعد از ظهر )

عمو! از رضا نیکوکار

در سینه ما نیست بجز درد ،عمو! افتاده فرات دست نامرد، عمو! سوزاند عطش گلوی ما را اما ما آب نخواستیم، برگرد ...

( 1 بهمن 1402 ساعت 9:14 بعد از ظهر )

بیهوده به گرد کعبه چرخیدن ها از مرتضی تاجیک

بیهوده به گرد کعبه چرخیدن هافرعی به طواف و اصل نا دیدن هااز کعبه امام تو جدا شد حاجیتا کی به هوای سنگ و بوسیدن هادستان جدا ز پیکرت می بینمآن مشک دریده چون سرت می بینمتو ماه خیام نینوایی عباس من از همه با وفا ترت می بینمعباس یلی، اگر به خون آغشتهاکبر، ...

( 1 بهمن 1402 ساعت 9:14 بعد از ظهر )

نهال اهل حرم طعمه تبر شده است ار یوسف رحیمی

نهال اهل حرم طعمه تبر شده است تنت چقدر سزاوار بال و پر شده است میان نیزه و شمشیر و خون حلالم کن برات عشق من اینقدر درد سر شده است دوباره داغ دلم تازه شد که می بینم تن تو از تن بابات زخم تر شده است به عمه ات چه بگویم اگر تو را پرسید قدش خمیده ببین دست ...

( 1 بهمن 1402 ساعت 9:14 بعد از ظهر )

پرده اندوهبار کربلا از حسام الدین خوسفی قهستانی

ای قاصد خجسته! پیامی ز ما ببر و آن گه جواب از آن لب شکَّر سخن بیار برخوابگاه سیّد یثربْ حرم، خرام و آن گه به تحفه، بوی اویس قَرن بیار بر مرقد امیر نجف بگذر ای نسیم! ز آن آستانه، سرمه چشم پَرن بیار از خاک کربلا ـ که بلا بر بلاست آن تسکین درد و داغ دلِ ...

( 1 بهمن 1402 ساعت 8:14 بعد از ظهر )