حسین تو است

... این لؤلؤتر و دُر گلگون حسین توست وین خشکْ لعلِ غرقه در خون حسین توستاین مرکز محیط شهادت که موج خون افشاند تا به دامن گردون حسین توستاین نیّری که کرده به دریای خون غروب وز شرق نیزه سرزده بیرون حسین توستاین مظهر تجلّی بی چند و چون که هست ...

( 27 آبان 1403 ساعت 1:07 بعد از ظهر )

آن دشـت معـطر شده از یـاس تـو بـود از عباس جنتی

آن دشـت معـطر شده از یـاس تـو بـود او برگ گلی شبیه احساس تو بود دستی که گرفت دست بی دستان را سقای بدون دست عباس تو ...

( 27 آبان 1403 ساعت 09:53 صبح )

طفل نخورده آب کمی در حرم بخواب

طفل نخورده آب کمی در حرم بخواب لالا گلم ، عزیز دلم ، اصغرم بخواب شرمنده ام که شیر ندارم ...به سینه ام ناخن مکش تو خاک مکن بر سرم بخواب آرام که نمی شوی ای میوه ی دلم خیمه به خیمه هرچه تو را می برم ، بخواب نزدیک به سه روز و سه شب می شود علی پلکم به هم ...

( 27 آبان 1403 ساعت 05:24 صبح )

شعر عاشورایی بلند شادروان امیری فیروزکوهی

کوغم رسیده ای که شریک غم تو نیست؟ یا داغدیده ای که به دل، محرم تو نیست؟ الاّ تو خود ـ که سوگ و سرورت برابرست یک اهل درد نیست که در ماتم تو نیست هر دردمند زخم درون را، علاج درد با یاد محنت تو بِه از مرهم تو نیست جانْداروی تسلّی، از اندوه عالمی الاّ ...

( 26 آبان 1403 ساعت 10:25 بعد از ظهر )

مشک تشنه به روی دوشش بود ازیوسف رحیمی

مشک تشنه به روی دوشش بود بی‌امان سوی علقمه می‌رفت در نگاهش خروش دریا داشت آسمان سوی علقمه می‌رفت چشم‌ها محو شیوه‌ی رزمش معرکه از صلابتش پُر بود قلب سقای تشنه لب اما از تب سرخ «العطش» پُر بود خنکای شریعه را حس کرد چشم خود را به خیمه‌ها می‌دوخت لب ...

( 26 آبان 1403 ساعت 10:18 بعد از ظهر )

دیگر رهایم کن برادر آخر راه است از سید مهدی موسوی

دیگر رهایم کن برادر آخر راه است باید تو را در بر بگیرم وقت کوتاه استمن می روم امّا چرا اینقدر سنگین استدلشوره ای که درضمیر ناخود آگاه است برمن بدم از بازدم های شفا بخشت آیینه ی خشنودی ام لب تشنه ی « آه » است گفتم چرا نا مردی این قوم بسیار است دیدم جواب ...

( 26 آبان 1403 ساعت 8:12 بعد از ظهر )

روزی که در جام شفق،مل کرد خورشیدازعلی معلم

روزی که در جام شفق،مل کرد خورشیدبر خشک چوب نیزه‏ها گل کرد خورشیدشید و شفق را چون صدف در آب دیدمخورشید را بر نیزه،گویی خواب دیدمخورشید را بر نیزه؟آری این چنین استخورشید را بر نیزه دیدن،سهمگین استبر صخره از سیب زنخ،بر می‏توان دیدخورشید را بر نیزه ...

( 26 آبان 1403 ساعت 7:00 بعد از ظهر )

زائر علقمه از یوسف رحیمی

غرق دریای گناهم ای خدای مهربون گمشده میون راهم ای خدای مهربون قسمت می دم به جون فاطمه نیگا نکن تو به این دل سیاهم ای خدای مهربون اینقدر در می زنم تا کنج خونة خودت عاقبت بدی پناهم ای خدای مهربون جوونیم رفته و حالا برا من مونده فقط روی لب تلخی آهم ...

( 26 آبان 1403 ساعت 3:39 بعد از ظهر )

در ساحت قدس حسین‏ از صابر همدانی‏

آمد اندر ساحت قدس حسین گفت: کای روی تو شمس‏المشرقین‏ جملگی رفتند همراهان و، من مانده‏ام واپس زیاران کهن‏ ای فدایت جان عالم سر به سر خون من قابل نمی‏باشد مگر؟ کی روا باشد شود اکبر شهید من بمانم تا تو را بینم وحید هر چه مانم، ...

( 26 آبان 1403 ساعت 09:08 صبح )

قامت کمان کند که دو تا تیر آخرش

قامت کمان کند که دو تا تیر آخرش یک دم سپر شوند برای برادرش این دو ز کودکی فقط آیینه دیده اند «آیینه ایی که آه نسازد مکدّرش» واحیرتا! که این دو جوانان زینب اند یا ایستاده تیغ دوسر در برابرش با جان و دل دو پاره جگر وقف میکند یک پاره جای خویش و ...

( 26 آبان 1403 ساعت 01:58 صبح )

رسم مهمانی ازمحمدرضا سروری

این چه رسمیست که در کوفه بنا گردیده سر بُرَنـد از تن مهمـان به لب خشکیـده مُهر این ننگ که بر صفحـة آنان خـورده قـلــب آزاده دلـانِ دو جـهـــان آزُرده این چه رسمیست که لب تشنه کُشندمهمان را در ازای زر و زوری شکنـنـد پـیـمـان را درب خـانـه به ...

( 26 آبان 1403 ساعت 00:57 صبح )

وقتش شده که هستی خود را فدا کنیم از یوسف رحیمی

وقتش شده که هستی خود را فدا کنیمتا اینکه نذر روضة خون خدا کنیموقتش شده که مثل حسینیه های اشک دل را به رنگ پرچم ماه عزا کنیم وقتش شده که در دلمان با محرمت آقا دوباره هیئت گریه بنا کنیم چشمی بده که هر شب روضه به پایتان در آن هزار خیمة ماتم به ...

( 25 آبان 1403 ساعت 11:30 بعد از ظهر )

خورشید،گرمِ دلبری از روی نیزه ها از عارفه دهقانی

خورشید،گرمِ دلبری از روی نیزه هالبخند می زند سَری از روی نیزه هادل برده است از تنِ بی جانِ خواهریصوت خوشِ برادری از روی نیزه هاآه ای برادرم چِقَدَر قَد کشیده ای!با آسمان برابری از رویِ نیزه ها گرچه شکسته می شوی و زخم می خوریاز هر چه هست، خوش تری از ...

( 25 آبان 1403 ساعت 2:05 بعد از ظهر )

به خدا خواست خدا کشته ببیند ما را از محسن رضوی

به خدا خواست خدا کشته ببیند ما راگل سرخیم و دلش خواست بچیند ما راآن چه دیدیم همه نور جمال ازلی استکربلا عاشق دیدار حسین بن علی استما رضاییم به تقدیر الهی اماآن چه دیدیم همه، لطف خدا بود به ماکربلا گر چه بلا ، خاک شفیع الناس استمتبرک شده با خون دل ...

( 25 آبان 1403 ساعت 1:39 بعد از ظهر )

‏ ماه بنی‏هاشم‏ از میرزا محمد نصیر «طرب» اصفهانی

عرش بود خیره در جلال اباالفضل ماه شود تیره از جمال اباالفضل‏ بود به حق اتصال او به حقیقت چون به علی بود اتصال اباالفضل‏ عقل نخستین که بد مکمل آدم بود کمال وی از کمال اباالفضل‏ ماه بنی‏هاشم است و از شرف و قدر ماه برد سجده بر هلال ...

( 25 آبان 1403 ساعت 12:23 صبح )

من پر از شعرم و از قافیه ها بیزارم از علی اصغر(محسن) گلکار

من پر از شعرم و از قافیه ها بیزارم مانده ام چندم هجریست که خون می بارم قبله حاجت من چشم حسین است آری و لبم تشنه بین الحرمین است آری پیله بستیم و فقط فکر رهایی هستیم و فقط منتظر اینکه بیایی هستیم تا که مشکی به تنم رنگ محرم باشد شب شعر و غزل و غصه ...

( 25 آبان 1403 ساعت 12:23 صبح )

خبر نامه از مریم حقیقت

خبر آمد که دگر یاس نخواهد روئید آبهای دو جهان از تب این غم خشکیدشب بی عاطفه از سمت بلا آمده بودشب تنهایی دستان خدا آمده بودفصل دلتنگ شدن از قفس پنجره هافصل بی بالی پرواز علی بی زهرانیمه ی شب به زمین ریخت دل زخمی رودماند در حافظه ی آب تن یاس کبودچاه ...

( 25 آبان 1403 ساعت 09:09 صبح )

گیسوی خورشید می‌لغزید روی خیمه‌ها از خسرو احتشامی

گیسوی خورشید می‌لغزید روی خیمه‌هاخون و آتش می‌تراوید از سبوی خیمه‌هاآب پشتِ تپه‌ها می‌شست زخم دشت را از شرار تشنگی پر بود جوی خیمه‌هاآسمان آرام در شطِ شقایق می‌نشستارغوان می‌ریخت در جام وضوی خیمه‌هاشهریار عشق در گرم بیابان خفته بوداسب با ...

( 25 آبان 1403 ساعت 09:09 صبح )

دو دست دلير از سودابه مهيجي

کبود حنجره ها بغض پير من بودندسراب ها همگي در مسير من بودندعطش عطش،دلم از خيمه گاه سر مي رفتوبچه ها عطش ناگزير من بودندخدا به خاطر پروانه ها مرا مي خواست که گريه هاشان بغض اخير من بودندبه نام نامي دريا به قلب آب زدم ......فرشته هاي پريشان در آستان ...

( 25 آبان 1403 ساعت 09:09 صبح )

تجلي عاشورا و انقلاب حسيني در شعر شيعه(3)

4.كلمه و كلام در شعر عاشورايي و زبان و ساختار اين شعر كلمه و واژه در فرهنگ وحي، نه يك واحد زباني صرف كه مظهر تجلي اسماء و صفات الهي و واسطه ي اتصال عالم اصغر با عالم اكبر، آينه ي منعكس كننده ي دوام فيض الهي و تداوم سريان زندگي و عشق در همه ي پديده ها و ...

( 25 آبان 1403 ساعت 09:09 صبح )