تنها جايى كه سليمان بن عوف حَضْرَمى را در زمره شهيدان كربلا قلمداد كرده است، زيارت رجبيّه مى‏باشد كه در آن مى‏خوانيم:
  
السلامُ على سليمانَ بن عوفِ- عون- الحضرمى.

مؤلف كتاب «عبرات المصطفين» در پاورقى جلد دوم (ص 161) با استناد به رساله فضيل بن زبير از شخصى به نام حجّاج بن بكر ياد مى‏كند، ولى در اصل كتاب فضيل، «تسمية من قتل»، چنين چيزى وجود ندارد، در تسميه چنين دارد: (36) الحجّاج بن بدر.
     

قاسم، فرزند حارث كاهلى در منابع كهن و كتاب‏هاى رجال نام و نشانى ندارد؛ و تنها در زيارت رجبيه از وى چنين ياد شده است:
 
 «السلامُ على قاسمِ بنِ حارثِ الكاهِلى»»
 
برخى احتمال داده‏اند كه وى همان قاسم بن حبيب ازدى باشد.

در كتاب «قيام حق» او را به عنوان شهيد ذكر كرده است. ولى در منابع كهن و معتبر شهيدى به اين نام نداريم آن‏چه كه داريم سيف بن حارث است. شايد كلمه سيف سهواً از قلم افتاده و در جاى خودش زندگانى و مبارزات و چگونگى شهادتش خواهد آمد.

در منابع كهن و اخير نامى از وى به ميان نيامده است. تنها صاحب «عاشورا چه روزيست» او را از صحابه و ياران شهيد امام حسين عليه السلام قلمداد كرده است.