آشنايی با كرامات اهل بيت(ع)، ص: 10

اميرمؤمنان (ع) مظلومِ دارای كرم

اميرمؤمنان (ع) پس از مرگ پيامبر (ص) خيلی زجر كشيد. عبارت (خيلی) كه می گويم، يعنی واقعاً و بدون مبالغه، (خيلی). بگذاريد از قول خودشان كه به تواتر از ايشان رسيده، بگويم. هنگامی كه شنيد كسی داد می زد: (انَا مَظْلُومٌ): من ستمديده ام. به او فرمود: (هلم فلنصرخ معا فانی ما زلت مظلوما): بيا با هم فرياد كنيم كه من همواره مظلوم بوده ام. امام با اين كار، هم ناراحتی او را تسكين داد و هم مظلوميت خويش را اعلام فرمود كه من از زمان مرگ پيامبر (ص) تا هم اكنون مظلوم واقع شده ام، و نيز در سخنی فرمود: پروردگارا قريش را رسوا ساز كه مرا از حقم ممنوع ساختند و خلافتم را غصب نمودند، و نيز از آن حضرت (ع) رسيده: من هميشه تحت فشار حكومت استبداد بوده ام و از آنچه حقم بود و سزاوار آن بودم، ممنوع گشتم. «1»

______________________________
(1) 1. مكارم شيرازی، ترجمه گويا و شرح فشرده ای بر نهج البلاغه، ج 2، ص 546 به نقل از شرح ابن ابی الحديد، ج 9، ص 305.