پرسشها و پاسخها، ص: 187

پاسخ می دهد، امّا رسول كسی است كه صاحب آيين و مأمور ابلاغ آن است و منتظر سؤال و درخواست نيست.

با دقّت در آيات قرآن مشاهده می كنيم كه در بسياری از موارد مقام نبوت و رسالت در يك فرد جمع شده است مانند پيامبر اسلام صلی الله عليه و آله كه در قرآن كريم هم به عنوان رسول و هم به عنوان نبی از ايشان ياد شده است «1».

بعضی از محقّقان عقيده دارند كه نبوّت و رسالت ملازم يكديگرند مقام نبوّت مربوط به گرفتن خبر از جهان غيب است و مقام رسالت مربوط به ابلاغ آن خبر به انسان های ديگر است. بنابر اين هيچ پيامبری از اين دو مقام خالی نيست.

______________________________
(1) «الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِندَهُمْ فِي التَّورَاةِ وَالْإِنْجِيلِ يَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ أُوْلئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» «همان كسانی كه از اين رسول و پيامبر «ناخوانده درس» كه او را نزد خود با همه نشانه ها و اوصافش در تورات وانجيل نگاشته می يابند، پيروی می كنند؛ پيامبری كه آنان را به كارهای شايسته فرمان می دهد، و از اعمال زشت بازمی دارد، و پاكيزه ها را بر آنان حلال می نمايد، و ناپاك ها را بر آنان حرام می كند، و بارهای تكاليف سنگين و زنجيره ها یِ جهل، بی خبری و بدعت را كه بر دوش عقل وجان آنان است برمی دارد؛ پس كسانی كه به او ايمان آوردند و او را در برابر دشمنان حمايت كردند و ياريش دادند و از نوری كه بر او نازل شده پيروی نمودند، فقط آنان رستگارانند» اعراف (7): 157؛ «يَاأَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِداً وَمُبَشِّراً وَنَذِيراً» «ای پيامبر! به راستی ما تو را شاهد بر امت و مژده رسان و بيم دهنده فرستاديم» احزاب (33): 45.