ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 68

عرصه عظمت و بزرگيت، رحمت آوردن بر كسی است كه از تو رحمت خواسته، و فريادرسی نسبت به كسی است كه به تو فرياد خواهی كرده، پس زاری ما را به پيشگاهت رحمت آر و به فرياد ما رس؛ چون وجودمان را در برابرت انداخته ايم.

خدايا! شيطان ما را سرزنش كرد؛ چون او را در نافرمانيت همراهی كرديم.

پس بر محمّد و آلش درود فرست، و پس از اين كه او را به خاطر تو رها كرديم و از او روی گردانده، به سوی تو آمديم، وی را با دوباره گرفتار شدن به دست او، شيرين كام مكن.

دعای 11 عاقبت به خيری

ای آن كه يادش، برای يادكنندگان مجد و بزرگواری است، و ای آن كه سپاس گزاريش، برای سپاس گزاران پيروزی و رستگاری است، و ای آن كه فرمان برداريش برای فرمانبرداران، نجات و رهايی است! بر محمد و آلش درود فرست، و دل های ما را به يادت از هر يادی، و زبانمان را به سپاس گزاريت از هر سپاسی، و اعضامان را به طاعتت از هر طاعتی غافل كن.

و اگر در جنب كار و كوشش، فراغت و آسايشی برای ما مقدّر فرموده ای، آن فراغت و آسايش را قرين سلامت قرار ده كه در عرصه گاه آن، پی آمد بدی به ما نرسد، و ملالت و دل تنگی به ما نپيوندد، تا فرشتگان نويسنده بدی ها، با پرونده ای پاك و خالی از ثبت بدی های ما برگردند، و فرشتگان نويسنده خوبی ها، به سبب خوبی هايی كه از ما نوشته اند، خوشحال و شادان باز آيند.

و هنگامی كه روزگار زندگيمان سپری شود، و مقدار عمرمان بگذرد و به پايان برسد و دعوتت به مرگ كه چاره از آن و اجابتش نيست، ما را آماده افتادن به كام مردن كند. پس بر محمد و آلش درود فرست، و پايان آنچه نويسندگان اعمال ما در پرونده ما خواهند نوشت، توبه پذيرفته شده قرار بده، توبه ای كه پس از آن ما را بر گناهی كه كسب كرده ايم و معصيتی كه مرتكب