ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 264

خدايا! بر محمد و آلش درود فرست و برای ما پاداشی، همانند پاداش كسی كه اين ماه را روزه گرفت، يا در آن تا روز قيامت به بندگيت برخاست، ثبت فرما.

خدايا! در روز فطرمان كه آن را برای مؤمنين عيد و سرور، و برای اهل آيينت روز اجتماع و گردهمايی قرار دادی، به درگاهت از هر گناهی كه مرتكب شديم، يا كار زشتی كه از پيش فرستاديم، يا انديشه سوئی كه در باطنمان پنهان داشتيم، توبه می كنيم؛ توبه كسی كه خيال بازگشت به گناه را ندارد، و پس از آن به دامن خطايی بر نمی گردد؛ توبه ای خالص كه از شك و ترديد پاك باشد؛ پس آن را از ما بپذير و از ما خشنود باش، و ما را بر آن توبه ثابت قدم دار.

خدايا! ترس از عذاب وعده شده، و شوق ثواب موعود را روزی ما فرما، تا لذّت آنچه كه از تو می خواهيم و اندوه آنچه كه از آن به تو پناه می بريم در يابيم، و ما را نزد خود از توبه كنندگانی كه محبّتت را بر آنان ختم كردی، و بازگشت به طاعتت را از ايشان پذيرفتی قرار ده؛ ای عادل ترين عادلان!

خدايا! از تمام پدران و مادران و اهل دينمان بگذر؛ چه هر كه از ايشان درگذشته، و چه آنها كه تا روز قيامت خواهند آمد.

خدايا! بر محمد پيامبر ما و آلش درود فرست؛ همان گونه كه بر فرشتگان مقربت درود فرستادی، و بر او و آلش درود فرست؛ همان گونه كه بر پيامبران مرسلت درود فرستادی، و بر او و آلش درود فرست؛ همان گونه كه بر بندگان شايسته ات درود فرستادی، و برتر و بهتر از آن را، ای پروردگار جهانيان، درودی كه بركتش به ما رسد، و سودش نصيب ما شود، و به خاطر آن دعايمان مستجاب گردد. تو بزرگوارتر كسی هستی كه به او روی آورده شده، و بی نياز كننده تر كسی هستی كه به او اعتماد شده، و بخشنده تر كسی هستی كه احسانش درخواست شده، و تو بر هر كاری توانايی.

دعای 46 بازگشت از نماز فطر و جمعه

ای آن كه رحم می كند به كسی كه بندگان به او رحم نمی كنند! ای آن كه می پذيرد كسی را كه كشورها نمی پذيرند! ای آن كه نيازمندان درگاهش را حقير و كوچك نمی شمرد! ای آن كه اصرار كنندگان به پيشگاهش را نااميد نمی كند! ای آن كه دست ردّ به سينه كسانی كه عمل خود را در برابر حضرتش بزرگ می شمارند نمی زند! ای آن كه ارمغان و هديه كوچك را می پذيرد، و اندك كاری كه برايش انجام می گيرد، سپاس می نهد! و ای آن كه عمل كم را قدرشناسی می كند، و پاداش بزرگ می دهد! و ای آن كه هر كه به او نزديك شود، به او نزديك می شود! و ای آن كه هر كه را از او روی گردانده، به سوی خود می خواند! و ای آن كه نعمت را تغيير نمی دهد، و به انتقام شتاب نمی ورزد! و ای آن كه نيكی را به بار می نشاند تا آن را بيفزايد، و از بدی می گذرد تا آن را محو و نابود كند!

آرزوها پيش از رسيدن به نهايت كرمت، حاجت روا برگشتند، و ظرف های طلب به فيض بخششت لبريز شدند و اوصاف پيش از رسيدن به وصفت، از هم گسيختند. برتری در بالاترين مرتبه اش، كه فراز هر برتری است مخصوص توست، و جلال امجد كه فوق هر جلال است، ويژه توست. هر بزرگی نزد تو