ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 275

منزّه و پاك و مهربانی كه چه بسيار است مهربانيت، و رئوفی كه چه بسيار است رأفتت، و حكيمی كه چه بسيار است شناسايی ات.

منزّه و پاكی؛ پادشاهی كه دست معارضی به مرز پادشاهيت نرسد و بخشنده ای كه سفره بخشندگيت چه پهناور است؛ و بلند مرتبه ای، چه بلند مرتبه است رفعتت.

تو صاحب زيبايی و بزرگواری و كبريايی و حمدی. منزّه و پاكی، دست قدرتت را به عطا كردن خوبی ها گشودی، و هدايت از نزد تو شناخته شد، پس هر كه تو را برای دين، يا دنيا بخواهد می يابدت.

منزّه و پاكی، هر كس در عرصه علم تو قرار گرفته، برايت فروتنی كرد و جمع آفريده هايت، در برابر بزرگيت تواضع كردند، و همه مخلوقاتت در پيشگاه تو گردن بند تسليم به گردن انداختند.

منزّه و پاكی، به حواس ظاهری درك نشوی و به حواس درون در نيايی، و به اعضا و جوارح لمس نگردی. مورد نيرنگ و كيد واقع نگردی، از بزرگی و عظمتت كنار زده نشوی، در معرض نزاع و مغلوبيت و جدال و فريب و مكر قرار نگيری.

منزّه و پاكی، راهت روشن و هموار، دستورت هدايت است، و تو زنده و آقا و بی نيازی.

منزّه و پاكی، گفتارت درست و استوار، و قضايت قطعی، و اراده ات جزمی و مسلّم است.

منزّه و پاكی در برابر مشيتت ردّ كننده ای نيست و در مقابل كلماتت، تبديل كننده ای وجود ندارد.

منزّه و پاكی ای صاحب آيات روشن! ای به وجود آورنده آسمان ها! ای آفريننده موجودات!