ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 185

رفتار توانگری كه تهی دستی نزد او رفته، و او تهی دست را از مال و ثروتش بی نياز كرده.

خدايا! از كيفرت برايم حمايت كننده ای نيست؛ پس بايد عزّت و تواناييت حمايتم كند، و برايم در پيشگاه تو شفيعی نيست؛ پس بايد احسانت شفيع من شود، و گناهانم مرا ترسانده؛ پس بايد عفوت مرا امان دهد. پس آنچه به زبان آوردم، از باب نادانيم نسبت به كردار زشتم، و از روی فراموشی در مورد عمل بر گذشته ام نيست؛ بلكه برای آن است كه آسمانت و هر كه در آن است، و زمينت و هر كه روی آن است، صدای ندامتی كه برای تو آشكار كردم، و فرياد توبه ای كه در سايه آن به تو پناه بردم، بشنود تا مگر برخی از آنان به خاطر رحمتت بر بدی وضعم رحم كند، يا رقّت بر من به سبب بدی حالم او را دريابد، تا از جانب خود دعايی به من كند، كه از دعای خود من، نزد تو به اجابت نزديك تر باشد، يا از طرف او شفاعتی به من برسد، كه از شفاعت من استوارتر جلوه كند؛ شفاعتی كه نجاتم از خشمت، و دستيابيم به خشنوديت به آن باشد.

خدايا! اگر پشيمانی از گناه، در پيشگاهت توبه است، من از همه پشيمانان، پشيمان ترم، و اگر ترك گناهانت بازگشت است، من اولين بازگشت كننده ام، و اگر استغفار، ريزنده گناهان است، من از مستغفرينم.

خدايا! چنانكه به توبه كردن فرمان دادی، و پذيرفتنش را ضمانت فرمودی، و به دعا ترغيب كردی و اجابتش را وعده دادی؛ پس بر محمد و آلش درود فرست، و توبه ام را بپذير، و مرا از درگاهت باز مگردان؛ بازگشت كسی كه از رحمتت نااميد است. همانا تو پذيرنده توبه گناهكارانی، و رحم كننده بر خطاكاران بازگشت كننده ای.

خدايا! بر محمّد و آلش درود فرست چنانكه ما را به وسيله او راهنمايی كردی، و بر محمّد و آلش درود فرست چنانكه ما را به سبب او، از جهالت و