ترجمه قرآن كريم، ص: 461
پروردگارش را ندا داد كه شيطان [به سبب رنج و شكنجه ای كه دچارش هستم ] مرا سرزنش و شماتت می كند [تا از رحمت تو دلسردم كند.] 41
[به او گفتيم:] با پايت به زمين بكوب، اين آبی است برای شسشتو، آبی سرد و آشاميدنی.
و خانواده اش را [كه در حادثه ها از دستش رفته بودند] و مانندشان را همراه با آنان به او بخشيديم تا رحمتی از سوی ما و تذكری برای خردمندان باشد.
و [به او گفتيم:
چون سوگند خورده ای كه همسرت را برای اينكه تو را در امور معنوی ناراحت كرده بود، صد تازيانه بزنی ] با دستت بسته ای تركه خشك برگير و همسرت را با آن بزن، و سوگندت را مشكن. بی ترديد ما او را شكيبا يافتيم. نيكو بنده ای بود! يقيناً بسيار رجوع كننده به حق و به شدت متوجه خدا بود.
و بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب را ياد كن كه دارای قدرت و بصيرت بودند.
ما آنان را به خاطر بسيار ياد كردن از سرای آخرت با اخلاصی ويژه خالص ساختيم.
به يقين آنان در پيشگاه ما از برگزيدگان و نيكان اند.
و اسماعيل واليسع وذوالكفل را ياد كن همه از نيكان اند.
اين [سرگذشت های سازنده ] مايه عبرت و پند است؛ و بی ترديد برای پرهيزكاران بازگشت گاه نيكويی خواهد بود.
[آن بازگشت گاه ] بهشت های جاويدانی است كه درهايش را به روی آنان گشوده اند،
در حالی كه در آنجا بر تخت ها تكيه می زنند و ميوه های فراوان و نوشيدنی مورد دلخواهشان را در آنجا می طلبند،
و نزد آنان زنانی است كه فقط به شوهرانشان عشق می ورزند، و با شوهرانشان هم سن و سال اند.
[به آنان گويند:] اين است آنچه شما را برای روز حساب وعده می دادند.
اين [نعمتهای عالم آخرت ] بی ترديد عطای ماست كه برای آن پايانی نيست.
اين [همه برای پرهيزكاران است ]، و مسلماً برای سركشان، بدترين بازگشتگاه خواهد بود.
دوزخ كه در آن وارد می شوند و چه بد آرامگاهی است!
اين آب جوشان و مايع چركين متعفّن است كه بايد آن را بچشند،
و [جز اينها] عذاب های ديگری مانند آن دارند.
[چون پيشوايان كفر به دوزخ درآيند، و پيروانشان را نيز راهی دوزخ كنند ندا رسد:] اين گروهی [از پيروان شما] هستند كه با فشار و زور با شما وارد دوزخ می شوند. [پيشوايان كفر در پاسخ ندا دهنده گويند:] خوش آمد و گشايشی بر آنان [كه پيروان ما بودند] مباد، بی ترديد آنان به آتش خواهند سوخت.
[پيروان به پيشوايان ] گويند: بلكه بر شما خوش آمد و گشايشی مباد، شما اين عذاب را از پيش برای ما فراهم كرديد، و چه بد قرارگاهی است.
می گويند: ای پروردگار ما هر كس
