ترجمه قرآن كريم، ص: 436
خواسته هايتان را اجابت كنند، ولی آنها هيچ خواسته ای را از شما اجابت نمی كنند؛ زيرا] در آسمان ها و زمين، هم وزن ذره ای را مالك نيستند و آنها را در آن دو هيچ سهم و شركتی نيست، و از ميان آنها هيچ پشتيبانی برای خدا وجود ندارد.
شفاعت در پيشگاه خدا جز برای كسانی كه به آنان اذن دهد سودی ندارد، [آن روز شفيعان و اميدواران به شفاعت مضطربانه به انتظار اذن خدا برای شفاعت هستند] تا زمانی كه با صدور اذن شفاعت دل هايشان آرام گيرد [در اين هنگام مجرمان به شفيعان ] گويند: پروردگارتان چه گفت؟ می گويند: حق گفت و او بلند مرتبه و بزرگ است.
[به مشركان ] بگو: چه كسی از آسمان ها و زمين به شما روزی می دهد؟ بگو: خدا و بی ترديد ما يا شما بر هدايت يا در گمراهی آشكار هستيم.
بگو: شما از گناه ما بازخواست نخواهيد شد، و ما هم از آنچه شما انجام می دهيد، بازخواست نخواهيم شد.
بگو: پروردگارمان ميان ما و شما را [روز قيامت ] جمع می كند، سپس ميان ما و شما به حق داوری خواهد كرد، و او داور دانايی است.
بگو: كسانی را كه به عنوان شريكان به او ملحق كرده ايد به من نشان دهيد [تا بنگرم آيا صفاتی كه واجب است در يك معبود باشد در آنها هست؟ يقيناً] اين چنين [صفاتی در آنها] نيست، بلكه فقط خدا توانای شكست ناپذير و حكيم است.
ما تو را برای همه مردم جز مژده رسان و بيم دهنده نفرستاديم، ولی بيشتر مردم [به اين واقعيت ] معرفت ندارند.
و [از روی مسخره ] می گويند: اگر راستگوييد اين وعده [قيامت و عذاب ] كی خواهد بود؟
بگو: وعده گاه شما روزی است كه نه ساعتی از آن تأخير می كنيد و نه بر آن پيشی می گيريد.
و كافران گفتند: ما به اين قرآن و كتاب هايی كه پيش از آن بوده است، هرگز ايمان نمی آوريم. و اگر ستمكاران را زمانی كه در پيشگاه پروردگارشان [برای محاكمه ] بازداشت شده اند، ببينی
