ترجمه قرآن كريم، ص: 48
دوست ندارد. 276
مسلماً كسانی كه ايمان آوردند و كارهای شايسته انجام دادند، و نماز را به پا داشتند، و زكات پرداختند، برای آنان نزد پروردگارشان پاداشی [شايسته ] است، نه بيمی بر آنان است و نه اندوهگين می شوند.
ای اهل ايمان! از خدا پروا كنيد، و اگر مؤمن [واقعی ] هستيد آنچه را از ربا [بر عهده مردم ] باقی مانده رها كنيد.
واگر چنين نكرديد [و به رباخواری اصرار ورزيديد] به جنگی بزرگ از سوی خدا و رسولش [بر ضد خود] يقين كنيد؛ و اگر توبه كرديد، اصل سرمايه های شما برای خود شماست [و سودهای گرفته شده را به مردم بازگردانيد] كه در اين صورت نه ستم می كنيد و نه مورد ستم قرار می گيريد.
و اگر [بدهكار] تنگدست بود [بر شماست كه ] او را تا هنگام توانايی مهلت دهيد؛ و بخشيدن همه وام [و چشم پوشی و گذشت از آن در صورتی كه توانايی پرداختش را ندارد] اگر [فضيلت وثوابش را] بدانيد برای شما بهتر است.
و پروا كنيد از روزی كه شمار را در آن به سوی خدا بازمی گردانند، سپس به هر كس آنچه را انجام داده، به طور كامل می دهند؛ و آنان مورد ستم قرار نمی گيرند [زيرا هر چه را دريافت می كنند، تجسّمِ عينی اعمال خودشان است ].
ای اهل ايمان! چنانچه وامی به يكديگر تا سر آمد معينی، داديد، لازم است آن را بنويسيد. و بايد نويسنده ای [سَنَدش را] در ميان خودتان به عدالت بنويسد. و نبايد هيچ نويسنده ای از نوشتن سند همان گونه كه خدا [بر اساس قوانين شرعی ] به او آموخته است دريغ ورزد. او بايد سند لازم را بنويسد، و كسی كه حقْ به عهده اوست بايد [كلامش را جهت تنظيم سند برای نويسنده ] املا كند، و از خدا كه پروردگار اوست پروا نمايد و از حق چيزی را نكاهد. و اگر كسی كه حق به عهده اوست، سفيه يا ناتوان باشد، يا [به علتی ] نتواند املا كند، ولیّ و سرپرست او به عدالت املا