ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 941

خدايا بر محمّد نبی و بر فرزندان و اهل بيتش دورد فرست. و هفت مرتبه بگو: به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانی اش هميشگی است، و در جنبش و نيرويی نيست جز به خدای والای بزرگ و سه مرتبه می گويی: ستايش خدای را كه هرچه بخواهد انجام می دهد و غير او هرچه بخواند انجام نمی دهد. سپس می گويی: منزّهی تو، معبودی جز تو نيست، همه گناهان مرا بيامرز، كه همه گناهان را نمی آمرزد مگر تو. اگر دوست داشته باشی، بيش از اين تعقيب بخوانی، بهتر آن است كه پس از نافله مغرب بخوانی، آنگاه برای خواندن نافله بر می خيزی، كه چهار ركعت است، و سخن گفتن مابين نماز مغرب و نافله آن كراهت دارد. در ركعت اول سوره «كافرون» و در ركعت دوم سوره «توحيد» و در دو ركعت ديگر هر سوره ای را كه خواستی بخوان، البته شايسته است در ركعت سوم سوره «حديد» تا «عليم بذات الصّدور» و در ركعت چهارم آخر سوره حشر يعنی «لو انزلنا هذا القرآن» را تا پايان سوره بخوانی. و اگر مانند ساير نوافل به حمد تنها هم اكتفا كنی جايز است و بلند خواندن قرائت در نافله مغرب، و همچنين در ساير نوافل سزاوار است.

وقتی ا زنافله مغرب فارغ شدی، از تعقيبات مشترك آنچه بخواهی بخوانی مانعی نيست، پس سجده شكر بجا می آوری به صورتی كه پيش از اين گذشت و كمتر چيزی كه در سجده شكر لازم است اين است كه بگويی: «شكرا شكرا شكرا». شيخ كلينی از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده: هرگاه از نماز مغرب فارغ شدی، بر جبين خود دست بكش، و سه مرتبه بگو:

بسم اللّه الّذی لا اله الّا هو عالم الغيب و الشّهادة الرّحمن الرّحيم اللّهمّ اذهب عنّی الهمّ و الحزن شايسته است نماز غفيله را، كه كيفيت آن در «مفاتيح» و غير آن ذكر شده بخوانی. زمانی كه روشنايی پس از غروب آفتاب پنهان شد، برای نماز عشار به همان آدابی كه گذشت اذان و قامه می گويی، آنگاه با رعايت آداب و شرايط، خواندن نماز واجب عشا را شروع كن، و شايسته است قنوت و تعقيب آن را طول دهی