ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 962

ای كه از ادراك پندارها پنهان است، ای كه بزرگتر از يافته های ديده است، ای كه از همه صفات برتر است، ای كه والاتر از معانی لطف، و لطيف تر از معانی شكوه است، از تو می خواهم بهنور جلوه ات، و تابش كبريايت، و از تو می خواهم به حقّ عظمتت عافيت از دوزخت را، و از تو می خواهم به حق جعفر بن محمّد بر تو، و او را پيش می اندازم، پيشاپيش خواسته هايم اينكه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و با من چنين و چنان كنی. ساعت هفتم: از هنگام نماز ظهر است، تا مقدار چهار ركعت پيش از عصر كه به موسی بن جعفر عليهما السّلام منسوب است: ای كه حقيقتش از پندارها فراتر است، ای كه از صفات بالاتر است نورش، ای كه هنگام دعای بندگانش نزديك است، ای كه ناچاران او را خواندند، و هراسندگان به او پناه بردند، و مومنان از او خواستند، و سپاسگذاران او را پرستيدند، و خالصان او را ستايش نمودند، از تو می خواهم به حق نور تابنده ات، و به حق موسی بن جعفر بر تو، و به او به جانب تو تقرّب می جويم، و او را پيش می اندازم پيشاپيش خواسته هايم اينكه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی، و با من چنين و چنان كنی. ساعت هشتم: از مقدار چهار ركعت بعد از ظهر است تا هنگام نماز عصر كه به علی بن موسی الرضا عليهما السّلام منسوب است: ای بهترين خوانده شده، ای بهترين كسی كه بخشيد، ای بهترين كسی كه درخواست شد، ای كسی كه به نامش روشنی روز روشن شد، و تاريكی شب تاريك گشت، و به نام او باران سيل آسا جاری گشت، و هر خيری را نصيب اوليايش نمود، ای كسی كه برتر آمد بر آسمانها نورش، و بر زمين تابشش، و بر شرق و غرب