ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 961
ساعت چهارم: از ارتفاع نهار تا زوال شمس [هنگام ظهر شرعی ] است، و به علی بن الحسين عليهما السّلام منسوب است:
خدايا خالص شد نورت در كامل ترين بزرگی ات، و برتر شد تابشت در زيباترين پرتوت، از تو می خواهم به نورت كه با آن آسمانها و زمين را روشن كردی، و گردنكشان را شكستی، و زنده كردی مردگان را، و زندگان را ميراندی، و پراكنده ها را جمع نمودی، و جمع شده ها را پراكندی، و كلمات را كامل نمودی، و آسمانها را به پا ساختی، از تو می خواهم به حق ولیّ ات علی بن الحسين (درود خدا بر ايشان)، آن مدافع از دينت، و كوشنده در راهت، و او را پيش می اندازم پيشاپيش خواسته هايم اينكه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و با من چنين و چنان كنی. ساعت پنجم: از زوال شمس است تا مقدار چهار ركعت پس از آن كه به حضرت باقر عليه السّلام منسوب است: خدايا ای پروردگار تابش و بزرگی، و روشنايی و كبريايی و فرمانروايی، به بزرگی جمالت بزرگی يافتی، و به رأفت و مهرت بر بندگان منّت نهادی، و بر خشنودی حاصلت راهنمايی شان كردی، و برای آنان راهنمايی قرار دادی تا بر محبتت راهنمايی شان می كند، و بر آنچه از افعال و اخلاق دوست داری دلالتشان می نمايد، و آنان را بر مشيّت راهنمايی می كند، خدايا به حق محمّد بن علی (درود خدا بر او و ايشان) بر تو، و او را پيش می اندازم و پيشاپيش خواسته هايم اينكه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و با من چنين و چنان كنی.
ساعت ششم: به اندازه چهار ركعت از زوال گذشته تا هنگام نماز ظهر است كه به حضر صادق عليه السّلام منسوب است:
