ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 950
اين دعا را كه شيخ طوسی در كتاب «تهذيب» از حضرت موسی بن جعفر عليه السّلام روايت كرده بخواند:
اين جايگاه كسی است كه حسناتش نعمتی از تو، شكرش ضعيف، و گناهش بس بزرگ است، و برای آن جز نرمی و رحمتت چيزی نيست، به درستی كه تو در كتاب نازل شده بر پيامبر مرسلت (درود خدا بر او و خاندانش) فرمودی: «چنين بودند كه اندكی از شب را می خوابيدند، و در سحرها درخواست آمرزش می كردند» ولی خواب من طولانی بود، و بيداری شبم كم بود، و اين است سحر، و من از تو برای گناهانم آمرزش می خواهم، آمرزش خواهی كسی كه برای خود نمی يابد زيانی و نه سودی، و نه مرگی و نه حياتی، و نه برانگيختنی. آنگاه به سجده رود، و نماز را تمام كند، و پس از سلام تسبيح حضرت زهرا عليها السّلام را بگويد، و بخواند: ستايش از آن پروردگار بامداد است، ستايش از آن شكافنده سپيده است و سه مرتبه بگويد: منزّه است پروردگارم، آن فرمانروای بس مقدّس و عزيز و حكيم. سپس بگويد: ای زنده، ای پاينده، ای نيكوكار، ای مهربان، ای توانگر، ای كريم، مرا از تجارت نصيب ده در فزونی بزرگترينش را، در روزی فراخ ترينش را، و در عاقبت بهترين را، زيرا در آنچه عاقبتی برايش نيست، خيری هم نيست. و سزاوار است پس از اين، دعای حزين را بخواند: «اناجيك يا موجود فی كلّ مكان ...»
آنگاه به سجده رود، و پنج مرتبه بگويد: «سبّوح قدّوس، ربّ الملائكة و الرّوح»، سپس بنشيند و اية الكرسی بخواند، باز به سجده رود و سبّوح قدوس را پنج مرتبه بخواند، آنگاه برای نافله صبح برخيزد، كه دو ركعت است: در ركعت اول پس از سوره حمد سوره قل يا ايّها الكافرون و در ركعت دوم پس از سوره حمد سوره توحيد را بخواند، و چون سلام داد، به طرف قبله به صورت مرده در قبر به پهلوی راست بخوابد، و گونه راستش را بر روی دست راست بگذارد و بگويد:
