مرگ و فرصت ها، ص: 263

زدند، رفتند در را باز كردند، ديدند فيلسوف بزرگ و معروف، ابوريحان بيرونی «1» است.

سلام كردند و گفتند آفا در حال احتضار است. فرمود: آمدم تا ملاقاتش كنم.

ابوريحان آمد و كنار رختخواب سيد نشست. سيد ديگر نفس هايش به شماره افتاده بود. ديدند كه چشمش را باز كرد تا ببيند چه كسی برای عيادت آمده است؟ ديد ابوريحان بيرونی است.

مسأله بسيار مهمی را از ابوريحان پرسيد. گفت: اين مسأله جوابش چيست؟

گويا ديگر مردنی در كار نيست و كلاس درس و مدرسه و معلم و علم است.

ابوريحان گفت: من جواب اين مسأله فلسفی را به جنابعالی بدهم، چه فايده ای دارد. تو كه داری می ميری.

گفت: ای ابوريحان! وقت خيلی كم است و من ديگر جانم دارد بالا می آيد، تا نمردم جوابش را بگو. من جاهل به اين مسأله بميرم بهتر است، يا عالم؟ اصلًا زيباتر از اين می شود فرصت را غنيمت شمرد؟

وقت خود را حرام نكنيد، شما نمی دانيد كه با اين گوهر جوانی، به كجاها می توانيد برسيد. شما با اين فرصت ها كه خدا در اختيارتان قرار داده است، می توانيد چهره معروف جهانی شويد.

آن پروفسور ايرانی، اولين دانشمند و استادی كه قلب مصنوعی ساخت كه مانند قلب طبيعی كار می كند، اهل يكی از روستاهای خرم آباد لرستان و بچه چوپان است. اما عشق به تحصيل از او مخترع قلب مصنوعی می سازد. خبرنگار پرسيد:

شما با اين مقام علمی، آيا با دين ميانه ای داريد؟ گفت: من در شبانه روز، قرآن خواندنم ترك نمی شود و هر چه دارم از خدا دارم. خدا مرا كمك كرده است.

فرصت ها را غنيمت بدانيد.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته

______________________________
(1)- ابوريحان محمد بن احمد رياضی دان و فيلسوف ايرانی متولد بيرون خوارزم (362- 973 ه. ق) است. وی اوايل عمر خود را در خوارزم و خوارزم شاهيان گذرانيد و سپس چند سال در گرگان در دربار قابوس بن وشمگير به سر برد. و كتاب الآثار الباقيه را به نام پادشاه تأليف كرد. از آثار مهم ديگر او تحقيق ما للهند و التفهيم است.

فرهنگ فارسی معين (اعلام): 5/ 309.