فراز 22 از دعای 31 ( توبه از اعمالی که انسان را از عرصۀ محبت الهی بیرون می‌کند )

مرا از هر عمل زين روزگارى كه با رايت ندارد سازگارى از آن توبه كنم ديگر نگيرم و از هر خاطره اندر ضميرم كه دورى دارم و بر تو محبت ز تو من معذرت خواهم بشدت ز هر چه بر زبانم ناسزاوار و يا بر دست و پايم نا به هنجار به بيزارى از او آرم به توبت كه روحم تا ابد از بدبرييت و جانم را ز آنچه از تبهكار از او ترسند ايمن دار اين بار

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.