و اوائل نعمتهايت را درباره من با اواخر آن، و فوايد ديرينهى خود را با تازههاى آن توام ساز، و چندان مهلتم مده كه در اثر آن قساوت قلب پيدا كنم، و به مصيبتى كوبنده دچارم مكن كه در اثر آن رونق و بهجتم برود. حقارتى بر من وارد مساز كه قدر و منزلتم بر اثر آن كوچك و پست شود، و مرا گرفتار عيبى مكن كه به علت آن مقامم مجهول ماند،