امام چهارم عليه السلام عابدترين مردم اهل روزگار بود و كسى از مردم عالم طاقت عبادت او را نداشت !!
آن حضرت در شبانه روز هزار ركعت نماز مى خواند و به وقت نماز بر بدنش لرزه مى افتاد و رنگش زرد مى شد و چون به نماز مى ايستاد ، مانند ساق درخت بى حركت بود و چون به مالك يوم الدين مى رسيد چندان آن را تكرار مى كرد كه نزديك بود قالب تهى كند و وقتى كه به سجده مى رفت ، سر بر نمى داشت تا عرق از جبين مباركش جارى شود و شب ها را به عبادت به روز مى آورد.
منبع : برگرفته از کتاب داستانهای عبرت آموز استاد حسین انصاریان