همانگونه كه خداوند در مراحل نخست راهنماهاي متعددي (پيامبران) را براي سعادت انسان قرار داده است كه با راهنمايي و هدايت آنها مي تواند به سعادت برسد اگر راهنمايي آنها را ناديده گرفت و كار زشت انجام داد مورد ملامت قرار مي گيرد و عاقبت خوبي نخواهد داشت، در ضمن نيرويي در وجود او قرار دارد كه او را ملامت و سرزنش مي كند كه قرآن مجيد از آن تعبير به نفس لوامه ( سرزنشگر) نموده است.
وجود چنين قوه اي در انسان موجب مي شود كه انسان پس از انجام كار زشت تنبه و بيداري را باز يابد و از كار بد خويش پشيمان شود و ديگران بآن كار باز نگردد.
اين يكي از بهترين نعمتهاي خداوند در جهت تربيت انسان است. زيرا سازنده ترين روش آن است كه انقلاب دروني ايجاد كند و يك عامل باز دارنده از بدي، در باطن آدمي باشد. در سوره حجرات آيه 7 نيز از چنين نيروي باطني ياد شده است. او ايمان را محبوب شما و كفر و گناهان و نافرماني را مكروه قرار داده سپس مي فرمايد اين فضل و نعمتي از جانب خداوند است.
منبع : پاسخگو
