حسد را توضیح دهید؟

 حسد چنانكه از تعريفات علماي اخلاق بر ميآيد، عبارتست از خواستن آرزوي شديد زوال امتياز و نعمتي كه نصيب محسود شده است فقط از آن جهت كه امتيازي است براي شخص محسود. اين تعريف اعمّ از آن است كه باضافة خواستن و آرزوي شديد زوال امتياز و نعمت از محسود همراه با اين باشد كه همان امتياز را شخص حسود دارا شود و اينكه فقط امتياز از آن محسود زائل شود و نظري بآن نداشته باشد كه امتياز مورد حسادت به حسود داده شود يا نه. و همچنين اعمّ است از اينكه دارندة امتياز، آن را بر مبناي حقّ بدست آورده باشد يا نه و بر هر يك از دو شقّ امتياز را در مجراي حقّ بكار ببرد يا مجراي باطل. اگرچه شخص حسود ممكن است براي توجيه حالت رواني و رفتار حسودانة خود بهانههائي را بتراشد كه مثلاً امتياز مفروض بنا حقّ نصيب شخص محسود گشته است و يا انيكه محسود آن امتياز را در مجراي حقّ بكار نميبرد.
نكتهاي كه در تعريف فوق بايد مورد تذكّر قرار داده شود، اينست كه خواستن و آرزوي شديد زوال امتياز از يك شخص، مجرّد خواستن و آرزو بمعناي معمولي آن نيست، بلكه تأثّر بسيار عميق از آنست كه محسود صاحب آن امتياز شده است، و آن تأثّر تدريجاً بشكل عنصر فعّال رواني در ميآيد كه فقط براي زوال آن امتياز از محسود فعّاليّت ميكند.
اثر عيني پديدة حسد بستگي به شدّت و ضعف حسادت و مقدار توانائي و طرز تفكّر حسود دارد، هر اندازه كه حسد شديدتر و مقدار توانائي حسود بر اقدامات خارجي عيني بيشتر و طرز تفكّر او قويتر بوده باشد، بدون ترديد اقدامات عملي و عمل خارجي عيني او شديدتر و بنيان كنتر خواهد بود. در عين حال اگر حسود با آن وصفي كه گفتيم: با يك ضربة روحي بيدار كننده يا مربّي سازنده بيدار شود و به بيماري خود آگاه گردد، ميتواند نيروهاي مزبور را كه در آتش حسادت ميسوزند و تباه ميشوند، در بدست آوردن امتيازاتي چه بسا بهتر و عاليتر از آن كه خود را براي سلب و زوال آن از ديگران ميسوزاند، مصرف نموده و نتائج بسيار عالي بدست بياورد.