اما خواب هايى هست كه با قرآن و روايات مطابقت دارد، اما كم است. يكى از آن خواب هاى درست اين بود كه شخصى با اشك چشم و قسم والله مى گفت: در خواب فلانى را ديدم، چهره اش گرفته بود، گفتم: تو نبايد چهره ات گرفته باشد؛ چون كمتر كار خيرى بوده كه تو با پول در آن شركت نكردى. چقدر مسجد، درمانگاه، دارالايتام و خانه ساختى و به مردم مستحق دادى. تو بايد در عالم برزخ خيلى شاد باشى، پس چرا ناراحت هستى؟ نگرانى؟ گفت: اكنون كه اينجا آمده ام، دارند مرا سرزنش و ملامت مى كنند كه ما صد تومان به تو مى داديم، ده تومانش خرج زندگى تو بود، نود تومان اضافه را بيست تومانش را خرج كار خير كردى و هفتاد تومانش را گذاشتى، چرا نعمت ما را در دنيا بى كار كردى و به اين طرف آمدى؟
بهشت مى خواهى كه مى گويى:«رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِى الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِى الْأَخِرَةِ حَسَنَةً»بهشت جاده اى دارد، اول جاده اش ما هستيم، آخر جاده نيز بهشت است، بين خود و بهشت، مسيرى است كه با عبادت ربّ و خدمت به خلق بايد طى شود. آن هم به اندازه اى كه آنجا نگويند: تو بيشتر مى توانستى كار كنى، چرا نكردى؟ آنجا انسان ديگر نمى تواند كارى كند.
والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته
منبع : مرکز علمی تحقیقاتی دارالعرفان الشیعی
