ملعون بودن ويران كننده بنيان خدا

دو روايت از وجود مبارك رسول خدا صلى الله عليه و آله، نقل شده است: در روايت اول رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد: «الإنْسانُ بُنْيانُ اللّهِ مَلْعُونٌ مَنْ هَدَمَ بُنْيانَهُ» «1» انسان، نه بشر، چون بشر جنبه مادى اين موجود است و انسان جنبه ارزشى او.ساختمان انسانيت، ساختمانى الهى است. جالب اين است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله از هزار نام خدا، اسم «الله» را انتخاب كردند، يعنى نمى گويند: «بنيان الرحمن» يا «بنيان الرحيم»، بلكه مى فرمايند: «بنيان الله» يعنى تمام ارزش هاى الهى در اين ساختمان قابل به كار رفتن است.
 ساختمان كامل وجود پيامبر أعظم صلى الله عليه و آله اما حرف به كجا منتهى شده است كه چاره اى نبوده جز اين كه رسول خدا صلى الله عليه و آله بايد اين حرف را بفرمايند: «مَنْ رآنى فَقَدْ رَأَى الحَقَّ» «1» هركس مرا ببيند، حق را ديده است. يعنى من به شكل و صورت خدا هستم. اما خدا كه صورت ندارد، پس معنى آن اين است كه ارزش هاى الهى را به طور كامل مى توانيد در من ببينيد؛ يعنى من به قدرى تسليم و عاشق تعليم و تربيت محبوبم بوده ام كه همه ارزش ها را در خود طلوع داده ام. در تعريف پيغمبر صلى الله عليه و آله در آخرين آيات سوره توبه نگاه كنيد، خدا دارد از او حرف مى زند: «حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ»
اين اخلاق خداست. در اين آيه براى پيغمبر صلى الله عليه و آله سه صفت بيان شده است: حريص نسبت به هدايت مردم و «رؤوف و رحيم». ما به خدا «رؤوف و رحيم» مى گوييم، خدا به پيغمبر صلى الله عليه و آله. اين معنى «من رآنى فقد رأى الحق» است. كسى كه مرا ببيند، حق را ديده است. حق يعنى همه ارزش هاى مثبت.