مناجات خمس وعشر

 
خدايا اى پشتيبان پناه جويان،و اى پناه پناهندگان،و اى رهايى بخش هلاك شدگان،و اى نگهدار بينوايان، و اى مهرورز بى چيزان،و اى اجابت كننده درماندگان و اى گنجينه تهيدستان و اى جبران كننده شكست خوردگان،و اى جايگاه آواردگان،و اى ياور ناتوان شمردگان،و اى پناه دهنده ترسيدگان و اى غمگسار غمزدگان، و اى دژ پناهندگان،اگر به عزّتت پانه نياورم پس به كه پناه برم،و اگر به قدرتت پناهنده نشوم،به كه پناهنده شوم؟گناهان وادارم ساخته كه به دامان گذشتت چنگ زنم،و خطاها محتاجم كرده كه از تو خواهم درهاى چشم پوشى ات را بر من بگشايى،و بديها مرا فراخوانده تا به آستان عزّتت بار اندازم،و هراس از انتقام وادارم كرده كه به دستاويز مهرت چنگ زنم،كسى كه به ريسمانت چنگ زده سزاوار نيست خوار گردد،و آن كه به عزّتت پناهنده شده،شايسته نيست رها گردد يا واگذاشته شود