ترسيم شكل ظاهرى دنيا

در دنباله آيه مى‏خواهد شكل ظاهرى زندگى آنها را بگويد كه اين‏ها فريب چه چيزى را خوردند: «كَمَآءٍ أَنزَلْنهُ مِنَ السَّمَآءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ‏نَبَاتُ الْأَرْضِ مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَ الْأَنْعمُ»
مانند آبى كه از آسمان فرستادم، كه اين آب كارش اين است كه: گياهان را از زمين روياند و از حالت آب، خود را به شكل سبزى‏ها، درختان و ميوه‏ها نشان داد. به وسيله اين آب، گياهانى خوراكى درآمدند.
اين خوراكى‏ها چقدر قيمت دارد. خدا مى‏فرمايد: سر اين سفره، انسان‏ها، حيوانات، حشرات، خزنده‏ها، جهنده‏ها، همه نشسته‏اند. اين‏ها خيال كردند كه اين زندگى امتياز است؟ اگر امتياز بود كه سر اين سفره، حيوانات را نمى‏نشاندم. يعنى اين مجموعه، اداره كننده شكم است، پس چه امتيازى دارد؟
حكايت گرگان و كرمان‏
شخصى از ديگرى پرسيد: آقا از گرگان تا كرمان چقدر فاصله است؟ گفت: يك متر. گفت: حالا من از تو پرسيدم، تو عاقلى يا ديوانه‏اى. گفت: نه من عاقلم. گفت: گرگان مى‏دانى كجاست؟ گفت: بله گرگان را مى‏شناسم. گفت: كرمان را مى‏دانى كجاست؟ گفت: بله، تمام كرمان را هم مى‏شناسم، گفت: پس چرا مى‏گويى يك متر، بيش از هزار كيلومتر فاصله است. چطور يك متر است. گفت: اكثر مردم پايبند به دين نيستند، پايبند به پول و شكم هستند، اينها را مى‏گويند گرگان، كرمان هم يك مترى زمين است كه اين مردم را چال مى‏كنند، تما اين ميت كرم مى‏افتد، از گرگان تا كرمان يك متر است.