پنجمين جزء داروى من، استقامت است. زندان بد است، چون تنگ، محدود، داراى كمبود و محروميت از ديدن خانواده است، ولى بدتر اين است كه آدم گرفتار بى دينى، فساد و اشرار شود. من زندان را تحمل مى كنم، چون نمى تواند به دين من آسيبى برساند.
6- اميد
ششمين جزء داروى من، اميد است؛ اميد به گشايش و آزادى. به واسطه اين دارو، در زندان هيچ گونه ناراحتيى ندارم. مأمورين مطالب را به انوشيروان گزارش دادند. انوشيروان فورا دستور آزادى بوذرجمهر را صادر كرد.
منبع : پایگاه عرفان
