وساطت در ازدواج
در همين محل يك پيرمردى را داشتيم كه خدا او را رحمت كند. به هر كس مى رسيد سلام مى كرد، حالا مى شناخت يا نمى شناخت. خيلى شيرين بود.
مى گفت: زن دارى؟ نه، چرا زن نگرفتى؟ پول ندارم. من پولش را مى دهم، دخترى در مدّ نظر دارى؟ نه، من الان ده تا دختر سراغ دارم، حالا يكى دو تا را برو ببين.
به من كه مى رسيد، مى گفت: حاج آقا سلام! كسى را سراغ ندارى كه زن نداشته باشد؟
مى گفتم: چرا، دختر مى خواهد يا پول، يا جا؟ اگر جا مى خواهد، سالن داريم، پول هم مى خواهد، پول هست.
مى گفتم: تو خودت يك كت ندارى كه به تنت كنى، پول از كجا مى آورى؟
مى گفت: من ديگر معروف هستم، تمام جيب ها به روى من باز است، من به مغازه هر كس كه بروم، به من نه نمى گويد چون اينقدر مى گويم تا مرگش را از خدا بخواهد و پول را بدهد. ديگر مى دانند، وقتى كه من به مغازه آنها مى روم، بالاخره
1 ـ بقره (2) : 257؛ «خدا سرپرست و يار كسانى است كه ايمان آورده اند ؛ آنان را از تاريكى ها [ ى جهل ، شرك ، فسق وفجور ] به سوى نورِ [ ايمان ، اخلاق حسنه و تقوا [بيرون مى برد .»
بايد يك پولى به من بدهند.
پيغمبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: هر كس دلال ازدواج بشود، از هشت در بهشت، يك در آن براى جوش دهندگان ازدواج است.
نمى گويم دخترها را زود شوهر بدهيد. دختر نُه ساله و ده ساله را كه رشيده نيست، اسلام اصلاً اجازه ازدواج نمى دهد.
دختر را فقط گفته است: وقتى كه بالغه رشيده عاقله شد، سنى براى ازدواجش تعيين نكرده است. ممكن است دخترى در يك منطقه، پانزده سالگى بالغه عاقله رشيده باشد، ممكن است يك جا بيست سالگى، يك جا هم هفده هجده سالگى. مهم اين است كه ازدواج را سخت نگيريد. مهريه هاى سنگين نگيريد.
ازدواج كردن و بچه دار شدن انبيا عليهم السلام
قرآن مى فرمايد:
« وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلاً مِّن قَبْلِكَ وَ جَعَلْنَا لَهُمْ أَزْوَ جًا وَ ذُرِّيَّةً وَ مَا كَانَ لِرَسُولٍ أَن يَأْتِىَ بِـءَايَةٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّهِ لِكُلِّ أَجَلٍ كِتَابٌ »(1)
حبيب من، قبل از تو، براى همه انبيا عروسى فراهم كردم، بچه هم به آنها دادم، حتى ابراهيم عليه السلام هشتاد ساله بود، بچه نداشت، دوست داشت از خودش و زن هفتاد و پنج ساله اش بچه دار بشود، به او بچه دادم. به زكريا در پيرمردى يحيى را دادم. يعنى خدا زن و بچه را دوست دارد.
كسى بگويد: من براى اين كه روح عرفانى پيدا كنم، زن نمى گيرم، روح عرفانى
1 ـ رعد (13) : 38؛ «و همانا پيش از تو پيامبرانى را فرستاديم ، و براى آنان همسران و فرزندانى قرار داديم . و هيچ پيامبرى را نسزد كه معجزه اى بياورد مگر به فرمان خدا . براى هر زمانى برنامه مقدّر شده اى [ ثبت ] است .»
كه پيدا نمى كند هيچ، بلكه ديوانه شده و حالش خراب مى شود.
زن، مايه تسكين شوهر
« وَ مِنْ ءَايَـتِه أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَ جًا لِّتَسْكُنُوآاْ إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَ رَحْمَةً »(1)
زنانى را كه ساختم، از آيات من است و براى آرامش زندگى شما است.(2) بناى ازدواج يك بناى الهى است. ازدواج مقدمه ساختن آخرت است، چرا؟ چون وقتى زن مى گيريد، سى چهل نوع گناه از شما دور مى شود.
سنگينى و اهميت حق شوهر بر زن
براى همين است كه مهم ترين حقوق انسانى، حق زن و شوهر بر گردن يكديگر است، يعنى خانم ها! رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد: هيچ حقى از حقوق انسانى، بر عهده شما از حق شوهرتان بالاتر نيست.(3)
1 ـ روم (30) : 21؛ «و از نشانه هاى [ قدرت و ربوبيت [او اين است كه براى شما از جنس خودتان همسرانى آفريد تا در كنارشان آرامش يابيد و در ميان شما دوستى و مهربانى قرار داد.»
2 ـ وسائل الشيعة: 17/80، باب 31، حديث 22040؛ «عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ بِنْتِ إِلْيَاسَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا عليه السلام يَقُولُ إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ اللَّيْلَ سَكَناً وَ جَعَلَ النِّسَاءَ سَكَناً وَ مِنَ السُّنَّةِ التَّزْوِيجُ بِاللَّيْلِ وَ إِطْعَامُ الطَّعَامِ.»
3 ـ الكافى: 5/507، حديث 1؛ «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام قَالَ جَاءَتِ امْرَأَةٌ إِلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا حَقُّ الزَّوْجِ عَلَى الْمَرْأَةِ فَقَالَ لَهَا أَنْ تُطِيعَهُ وَ لاَ تَعْصِيَهُ وَ لاَ تَصَدَّقَ مِنْ بَيْتِهِ إِلاَّ بِإِذْنِهِ وَ لاَ تَصُومَ تَطَوُّعاً إِلاَّ بِإِذْنِهِ وَ لاَ تَمْنَعَهُ نَفْسَهَا وَ إِنْ كَانَتْ عَلَى ظَهْرِ قَتَبٍ وَ لاَ تَخْرُجَ مِنْ بَيْتِهَا إِلاَّ بِإِذْنِهِ وَ إِنْ خَرَجَتْ مِنْ بَيْتِهَا بِغَيْرِ إِذْنِهِ لَعَنَتْهَا مَلاَئِكَةُ السَّمَاءِ وَ مَلاَئِكَةُ الاْءَرْضِ وَ مَلاَئِكَةُ الْغَضَبِ وَ مَلاَئِكَةُ الرَّحْمَةِ حَتَّى تَرْجِعَ إِلَى بَيْتِهَا فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَنْ أَعْظَمُ النَّاسِ حَقّاً عَلَى الرَّجُلِ قَالَ وَالِدُهُ فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَنْ أَعْظَمُ النَّاسِ حَقّاً عَلَى الْمَرْأَةِ قَالَ زَوْجُهَا . . . .»
يعنى حتى از حق برادر، خواهر، بچه، پدر و مادرتان هم بالاتر است.
« و أعظمُ الناس حقا على الرجلِ أُمُه »(1)
بالاترين حق هم به گردن مرد، حق مادرش است، ولى بالاترين حق به گردن زن، حق شوهرش است.
امام باقر عليه السلام مى فرمايد:
« لا شفيع للمرأةِ أنجحُ عند ربها من رضا زوجها »(2)
روز قيامت، هيچ شفيعى قدرتش براى نجات زن در صحنه محشر از رضايت شوهر بهتر و برنده تر نيست، حتى قدرت شفاعت شوهرش كه از او راضى باشد، از شفاعت انبيا و قرآن و ديگران براى زن بيشتر است.
رضايت على عليه السلام از فاطمه عليهاالسلام
آن وقت حضرت مى فرمايد: « و لما ماتت فاطمة » زمانى كه فاطمه عليهاالسلام جان داد، « قام عليها اميرالمؤمنين عليه السلام » امام بالاى سر جنازه زهرا عليهاالسلام ايستاد، گريه كرد.
امام باقر عليه السلام مى فرمايد: اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: « اللهم إنى راضٍ عن إبنة نبيّك » خدايا! من از زنم راضى هستم، يعنى زن من در برزخ و قيامت گيرى نداشته باشد،
1 ـ نهج الفصاحة مجموعه كلمات قصار حضرت رسول: 221، حديث 351؛ «أعظم النّاس حقّا على المرأة زوجها و أعظم النّاس حقّا على الرّجل أمّه.»
2 ـ الخصال، شيخ صدوق: 2/585، حديث 12؛ «عن جابر بن يزيد الجعفي قال سمعت أبا جعفر محمد بن علي الباقر عليه السلام يقول . . . لاَ شَفِيعَ لِلْمَرْأَةِ أَنْجَحُ عِنْدَ رَبِّهَا مِنْ رِضَا زَوْجِهَا . . . .»
منِ على كه شوهر او هستم، از او راضى هستم.(1)
خانم ها! زنِ خوبى براى شوهرانتان باشيد، نه شوهرِ شوهرانتان، بيشتر خانم ها مرد خانه هستند، شير، حاكم، رئيس و همه كاره هستند.
خدا مى گويد: زنِ شوهرانتان باشيد، يعنى براى شوهرانتان كانون عاطفه، ناز، غمزه، عشوه و لطافت باشيد.
زنان ملعونه و سعيده از زبان رسول خدا صلى الله عليه و آله
رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد:
« ويلٌ لإمرأةٍ أغضبت زوجها »
يك چاهى در جهنم هست، مخصوص آن زنهايى است كه دائم شوهرانشان را از كوره در مى برند و ناراحت مى كنند.
« و طوبى لإمرأةٍ رضى عنها زوجها »(2)
خوش به حال زنى كه شوهرش از او راضى است.
رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد:
1 ـ الخصال، شيخ صدوق: 2/585، حديث 12؛ «عن جابر بن يزيد الجعفي قال سمعت أبا جعفر محمد بن علي الباقر عليه السلام يقول . . . لَمَّا مَاتَتْ فَاطِمَةُ عليه السلام قَامَ أَمِيرُ الْمُوءْمِنِينَ عليه السلام وَ قَالَ اللَّهُمَّ إِنِّي رَاضٍ عَنِ ابْنَةِ نَبِيِّكَ اللَّهُمَّ إِنَّهَا قَدْ أُوحِشَتْ فَآنِسْهَا اللَّهُمَّ إِنَّهَا قَدْ هُجِرَتْ فَصِلْهَا اللَّهُمَّ إِنَّهَا قَدْ ظُلِمَتْ فَاحْكُمْ لَهَا وَ أَنْتَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ.»
2 ـ وسائل الشيعة: 20/213، باب 117، حديث 25457؛ «. . . وَيْلٌ لاِمْرَأَةٍ أَغْضَبَتْ زَوْجَهَا وَ طُوبَى لاِمْرَأَةٍ رَضِيَ عَنْهَا زَوْجُهَا . . . .»
« لو أمرتُ أحدا أن يسجُد لاِءحدٍ لأمرت المرأة أن تسجُد لزوجها »(1)
اگر بنا بود امر كنم كه كسى به غير خدا سجده كند به زن امر مى كردم كه به شوهرت سجده كن.
« ملعونةٌ ملعونةٌ إمرأة تُأذى زوجها أو تغُمّه »
دو بار فرمود: از رحمت خدا به دور است، زنى كه شوهرش را اذيت و غصه دار كند.
« و سعيدةٌ سعيدةٌ إمرأةٌ تُكرِمُ زوجَها »
خوشبخت خوشبخت است خانمى كه شوهرش را احترام كند
« و لا تؤذيه و تطيعهُ فى جميع أحواله »(2)
او را اذيت نكند و در تمام برنامه هاى طبيعى زندگى، مطيع شوهرش باشد. اين حقى است كه شما مردان، بلافاصله بعد از عقد به عهده خانم ها داريد.
حق زنان بر مردان از زبان پيامبر صلى الله عليه و آله
اما خانم ها چه حقى به شما مردها دارند؟ اين خيلى مهم است.
« مازال جبرئيل يوصينى بالمرأة »
دائم در اين بيست و سه سال، هر وقت جبرئيل آمد، گفت: «يا رسول الله» تو را به همسرت سفارش مى كنم، حق همسرت را رعايت كن، حق زن.
1 ـ الكافى: 5/507، حديث 6؛ «. . . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله لَوْ أَمَرْتُ أَحَداً أَنْ يَسْجُدَ لاِءَحَدٍ لاَءَمَرْتُ الْمَرْأَةَ أَنْ تَسْجُدَ لِزَوْجِهَا.»
2 ـ وسائل الشيعة: 16/280، باب 41، حديث 21555؛ «. . . مَلْعُونَةٌ مَلْعُونَةٌ امْرَأَةٌ تُوءْذِي زَوْجَهَا أَوْ تَغُمُّهُ وَ سَعِيدَةٌ سَعِيدَةٌ امْرَأَةٌ تُكْرِمُ زَوْجَهَا وَ لاَ تُوءْذِيهِ وَ تُطِيعُهُ فِي جَمِيعِ أَحْوَالِه . . . .»
پيغمبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: اين قدر جبرئيل سفارش خانم ها را به ما شوهرها كرد.
« حتى ظننتُ أنه لا ينبغى طلاقُها »(1)
ديگر من داشتم عقيده پيدا مى كردم كه اصلاً طلاق دادن زن حرام است و نمى شود طلاقش داد.
حق زنان بر مردان از زبان امام صادق عليه السلام
امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
« حق المرأةَ على زوجها قال يسدّ جوعتها »
حق زن به شوهر اين است كه، شوهر هميشه سفره زنش را از نعمت خدا پر كند كه زن چشمش به خانه پدر و خواهر و برادر و همسايه اش نباشد.
« و يستُر عورتَها »
اگر زنش عيبى دارد، يك وقت كم و كاستى دارد، اين طرف و آن طرف نگويد براى خدا عيب زنش را بپوشاند، تا عيب رد شود.
« و لا يُقبِح لها وجها »(2)
حق زن بر عهده مرد اين است كه يك بار مرد در خانه، روى بد به زنش نشان ندهد، اخم نكند.
دل پيغمبر صلى الله عليه و آله را خوش كنيم، بگوييم: امشب بيا ما را نگاه كن! ما تا حالا يك دفعه هم به زنهايمان اخم نكرديم. اصلاً خوش اخلاق تر از ما كجاى دنيا مى خواهى
1 ـ من لايحضره الفقيه: 1/52 ذيل، حديث 108؛ «وَ مَا زَالَ يُوصِينِي بِالْمَرْأَةِ حَتَّى ظَنَنْتُ أَنَّهُ لاَ يَنْبَغِي طَلاَقُهَا.»
2 ـ الكافى: 5/511، حديث 5؛ «عَنْ شِهَابِ بْنِ عَبْدِ رَبِّهِ قَالَ قُلْتُ لاِءَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام مَا حَقُّ الْمَرْأَةِ عَلَى زَوْجِهَا قَالَ يَسُدُّ جَوْعَتَهَا وَ يَسْتُرُ عَوْرَتَهَا وَ لاَ يُقَبِّحُ لَهَا وَجْهاً فَإِذَا فَعَلَ ذَلِكَ فَقَدْ وَ اللَّهِ أَدَّى حَقَّهَا . . . .»
پيدا كنى؟ برو از زنهاى ما بپرس كه ما چقدر عالى هستيم.
ادامه دارد . . .
منبع : پایگاه عرفان
